POP BEAT [March issue 1999]

- คุณคิดอย่างไรเกี่ยวกับอนาคตหรือโชคชะตาของคุณ

Die : ถ้าผมไม่รู้ ผมคงจะอยู่ดีมีสุขโดยที่ไม่รู้นั่นล่ะครับ แต่ว่าถ้ามีอะไรบางอย่างเขียนไม่ค่อยดี ผมก็คงเกิดความรู้สึกไม่ค่อยดีเหมือนกัน ถ้าคุณอ่านหนังสือพิมพ์ในตอนเช้าแล้วเห็นว่า "วันนี้คุณจะโชคร้าย" คุณเองก็จะรู้สึกไม่ดีใช่มั้ยล่ะ
Toshiya : ผมเห็นด้วยนะ คุณไม่ต้องไปคำนึงถึงมันมาก ถ้าคุณจะเชื่อหรือไม่เชื่อ
Kaoru : ถ้าหากเขียนว่าบางอย่างไม่ดีจะเกิดขึ้น ผมก็คงไม่มานั่งคิดว่าว่า "วันนี้เราต้องระมัดระวังตัวเป็นพิเศษ" หรอกนะ แต่ผมก็รู้สึกแย่กับมันเล็กน้อย

- ถ้าอย่างงั้นคุณเคยลองอ่านลายมือของคุณหรือเปล่า
Shinya : ในปีใหม่ของปีนี้ล่ะ ที่ผมไปดูลายมือมา

- มีอะไรให้น่ากังวลหรือเปล่า ?

Shinya : ไม่นี่ครับ
Kaoru : พวก staff เขาอยากไปดู Shinya ก็เลยต้องไปกับพวกเขาด้วย (หัวเราะ)
Kyo : พวกการทำนายแบบต่างๆ ไม่จำเป็นจะต้องแน่ชัดว่าจะถูกหรือผิดใช่มั้ย ใครก็ตามที่ทำนายถึงอนาคตของเขาหรือเธอเหล่านั้น ก็เป็นเพียงแค่คนที่ต้องการที่จะให้คนอื่นๆมาฟังในสิ่งที่เขากล่าวถึงเท่านั้นเอง
Die : พวกเขาต้องการพูดและสร้างความรู้สึกให้ดีขึ้นอย่างงั้นหรือ?
Kyo : ใช่ และก็พูดในบางสิ่งที่ทำให้ผู้คนที่มาดูเกิดความมั่นใจที่จะทำตามที่ตนใฝ่ฝันเอาไว้ จากที่เคยกังวลใจในเหตุการณ์ข้างหน้า นั่นคือเหตุผลที่ว่าทำไมพวกเขาถึงได้ไปดูดวงกัน
Die : ถ้าคุณจ่ายเงินไป และเขาพูดถึงสิ่งแย่ๆ มันก็คงจะรู้สึกไม่ดีมากๆเลยล่ะ
Toshiya : แต่ก็จะช่วยให้ระวังตัวขึ้นนะ และรู้ว่าควรจะเตรียมตัวอย่างไรเวลาเกิดสิ่งไม่ดีขึ้น
Die : ถ้าอย่างงั้นไม่ลองวิธีการทำนายในแบบอื่นๆดูบ้างล่ะ ? 
Kaoru : เมื่อเร็วๆนี้ staff คนหนึ่งไปทำนายดวงมาในวันปีใหม่ปรากฏว่า "โชคไม่ดี" เขาก็เลยเปลี่ยนไปดูลายมือแทน

- เขาลองทำนายมาหลายรูปแบบเลยสินะ

Kaoru : ใช่ ตัวผมเองก็เคยอวดให้ใครต่อใครฟัง ว่าผมน่ะไม่เคยได้ "โชคร้าย" เลยสักครั้งเดียว แต่ครั้งแรกที่ทำนาย ผมก็ได้ "โชคร้าย" ผมก็เลยลองอีกครั้งก็ยังได้ "โชคร้าย" อีก (หัวเราะ) ทำนายไป 10 ครั้ง ผมได้โชคร้ายตั้ง 8 ครั้ง

- คุณต้องมีความรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไร ถ้าคำทำนายออกมาโชคไม่ดี

D‪ie : ผมไม่คิดอย่างงั้นนะ เพราะว่าในกระบอกเซียมซีมันมีทั้ง"โชคไม่ดี"และ"โชคดี"อยู่อย่างเท่าๆกัน
ขึ้น ดังนั้นโชคไม่ดีจะออกมาก็ได้
Kyo : มันไม่สำคัญหรอกนะ เพราะในท้ายที่สุดมันก็เป็นแค่เกมส์

- คุณคิดอย่างงั้นเหรอ

Kaoru : ใช่ ผมไม่ค่อยแคร์เกี่ยวกับพวกนี้เท่าไร เพราะว่า ผมเลือกได้แต่ "โชคไม่ดี" แทบจะทุกครั้งล่ะ (หัวเราะ)
Toshiya : ถ้าคุณยังคิดเกี่ยวกับคำทำนาย คำตอบมันก็ไม่มีทางสิ้นสุด

- ถ้าโลกนี้มาถึงจุดจบจริงๆ อะไรคือสิ่งที่คุณอยากจะได้รับเป็นประสบการณ์ ก่อนที่เวลานั้นจะมาถึง

Toshiya : นั่นล่ะ ที่พวกเราทำงานกันอย่างหนักในตอนนี้
Die : นายคงจะเล่น Live ตลอดทั้งวันสินะ

- จริงเหรอ สุดยอด!!!

Die : ใช่ (หัวเราะ) เล่น Live ทั้งวันทั้งคืน จะได้ไม่มานั่งเสียใจเมื่อโลกมาถึงจุดจบ
Kaoru : นายไม่มีความเสียใจจริงเหรอ ?
Die : มีสิ (หัวเราะ)

- เรื่องอะไรที่ทำให้คุณรู้สึกเสียใจ

Die : มันเป็นความลับ (หัวเราะ)

- (หัวเราะ) ถ้าวันสุดท้ายของโลกมาถึง อะไรคือสิ่งที่ Kaoru San อยากจะทำ

Kaoru : ความลับครับ (หัวเราะ)

- หยุดพูดอะไรที่เป็นความลับเสียที

Toshiya : ผมต้องการไปออนเซนกับทุกคน POP BEAT ช่วยพาพวกผมไปที
Die : จะเป็นอย่างไรนะ ถ้าเริ่มต้นของนิตยสาร POP BEAT ขึ้นต้นว่า "Dir en grey ไปบ่อน้ำร้อน" แล้วมีภาพพวกเราขึ้นปกในสภาพแช่น้ำร้อนกันอยู่ (หัวเราะ)
Toshiya : และแต่งหน้า แต่ไม่มีเสื้อผ้า (หัวเราะ)

- เสียงกรี๊ดก็จะตามมา (กรี๊ด~ โฮกกก~)

Toshiya : ทุกคนจะไปด้วยกัน (หัวเราะ)
Kaoru : ถ้าหากมันเกิดขึ้นจริงๆ เราคงไม่มีอะไรเสียใจไปมากกว่านี้แล้วล่ะ (หัวเราะ)

- คุณเป็นแบบอย่างของคนญี่ปุ่นที่ต้องการไปบ่อน้ำร้อนจริงๆ

Toshiya : ใช่ ก็ผมเป็นคนญี่ปุ่นนี่ครับ

- เมื่อวันสุดท้ายของโลกมาถึง ขอถามต่ออีกคำถาม

Die : ยังมีอีกเหรอ ?

-(หัวเราะ) อะไรเป็นสิ่งที่คุณอยากจะทานเป็นมื้อสุดท้าย

Kyo : อืม...บางทีอาจจะเป็นตัวผมเอง

- อะไรนะ? ตัวคุณ ?

Kyo : คุณไม่เคยคิดอยากจะลองกินตัวเองดูบ้างเหรอ ?

- ไม่เคย ไม่!

Kyo : รอบๆต้นขา (หัวเราะ)
Die : และจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าโลกยังไม่ถึงจุดจบ
Kyo : อ๊าา!! ฉันกินมันเข้าไปแล้ว (หัวเราะ)
Die : มันสายไปแล้วที่จะคิด xD
Kyo : ฉันเห็นด้วย (หัวเราะ)
Die : ถ้าเป็นอาหารมื้อสุดท้ายของผม ผมอยากได้อาหารธรรมดาๆ เป็นอาหารที่ทานที่บ้าน หรือคุณแม่ของผมเป็นคนทำ ซุปอุ่นๆ กับไข่ม้วน ประมาณนั้นได้ ผมอยากจะทานอาหารอย่างนั้นที่สุด

- คุณชอบอาหารแบบครอบครัวที่สุดอย่างงั้นเหรอ

Die : เพราะว่าผมเป็นคนญี่ปุ่นไง (หัวเราะ)

- แล้วคุณล่ะ Toshiya คุณต้องการจะทานอะไร

Toshiya : อาหารญี่ปุ่น

- จริงเหรอ! อาหารญี่ปุ่น

Toshiya : ใช่ ก็ผมเป็นคนญี่ปุ่นนี่ครับ

- (หัวเราะ) แล้วคุณล่ะ Shinya ?

Shinya : ...ผมชอบพวกเนื้อไก่

- อีกแล้ว ดูเหมือนเป็นอาหารที่ธรรมดามาก

Shinya : (หัวเราะแปลกๆ)

- คุณล่ะ Kaoru

Kaoru : มันคงเป็นบางอย่างที่ผมชอบทาน ที่ผมจะทานเป็นมื้อสุดท้าย
Die : บางอย่างเช่น ข้าวราดแกง ไม่ก็แฮมเบอร์เกอร์น่ะเหรอ
Toshiya : แล้วเกี่ยวกับ 'devil's hamburger' ล่ะ ถ้าเป็นมื้อสุดท้าย ทำไมไม่ลองกินมัน ?
Kaoru : (หัวเราะ) 'devil's hamburger' ใช่ มันคงจะดีสำหรับมื้อสุดท้าย

- อาหารมื้อสุดท้ายของพวกคุณ 'devil's hamburger' นั่นมันเป็นแฮมเบอร์เกอร์ประเภทไหนเหรอ ?

Toshiya : ผมลืมชื่อนิตยสารนั่นไปแล้ว แต่มันจะเป็นการ์ตูนเป็นตอนๆ เป็นเรื่องเกี่ยวกับแฮมเบอร์เกอร์
Kaoru : ใครได้กินแฮมเบอร์เข้าไปคนนั้นจะกลายเป็นปิศาจ
Toshiya : เป็นการ์ตูนที่ผมอ่านตอนผมเรียนอยู่ชั้นประถม

- 'Devil's hamburger' นี่คือชื่อเรื่องของหนังสือการ์ตูนเหรอ ?

Toshiya : ผมจำไม่ค่อยได้แล้ว เรื่องราวจะเป็นภาพมืดๆดูน่ากลัวน่ะ ผมจำได้แค่เรื่องคร่าวๆ นั่นมันก็ผ่านมา 10 กว่าปีเห็นจะได้
Kaoru : ถ้าหากมีใครที่จำการ์ตูนเล่มนั้นได้ ช่วยบอกพวกเราด้วย รวมไปถึงบอกชื่อนิตยสารด้วย
Toshiya : ถ้าหากใครยังมีนิตยสารเล่มนั้นอยู่ กรุณาส่งมาที่ POP BEAT ด้วยนะครับ!

- กลับมาเข้าเรื่องต่อ ถ้าหากว่าใครทางแฮมเบอร์เกอร์เข้าไปก็จะกลายเป็นปิศาจด้วยเหรอ

Kaoru : ถ้าคุณกลายเป็นปิศาจ คุณจะยังมีชีวิตอยู่
Toshiya : ถ้าคุณกลายเป็นซอมบี้ คุณจะมีชีวิตที่เป็นอมตะ
Kaoru : แต่มันโชคร้ายนะถ้าต้องมีชีวิตอมตะในสภาพซอมบี้
Toshiya : มันจะยิ่งโชคร้ายมากถ้ามีชีวิตอมตะเพียงลำพัง

~จบ~