Part 1: summary
Die ถามยะกังเรื่องเสื้อที่เขาใส่อยู่ เขาซื้อมันมาจากฮาวาย ลายสกรีนมาจากเรื่อง Phineas and Ferb (การ์ตูนทางทีวี) ยะกังชอบเรื่องนี้มากและดูมันเป็นประจำ เมื่อตอนที่เขาไปฮาวายเขาซื้อมันมาจากร้านขายของดิสนีย์ เขาดึงป้ายราคาจากกระเป๋ามาอ่าน ป้ายบอกว่า สำหรับเด็กอายุ 8 - 10 ปี (ฮาๆๆ) ตอนแรกยะกังคิดว่าตัวนี้มันจะไม่พอดีกับเขา แต่ก็มีคนบอกว่ามันพอดี และเมื่อยะกังลองใส่มันก็ปรากฏว่าพอดีจริงๆด้วย Die เลยบอกว่าไซส์ของอเมริกามันค่อนข้างจะใหญ่อยู่แล้ว
ยะกังบอกว่าเมื่อเร็วๆนี้เขามีความรู้สึกแปลกๆ ในขณะที่เขาเดินตามปกตินั้น เขาก็มีความรู้สึกว่าตัวของเขาหดลงทุกก้าวที่เขาเดิน เขาพยายามเช็คดูว่าความยาวของกางเกงเขามันไม่ได้หดลงด้วย เขามีความรู้สึกว่าตัวของเขาเล็กลงกว่าเมื่อก่อน Die เลยบอกว่า ไม่ต้องไปกังวลอะไรหรอก Die คิดว่าที่เขามีความรู้สึกแบบนี้เพราะบางอย่างเกี่ยวกับเสื้อ Phineas and Ferb แน่ๆ (เพราะว่ามันทำมาสำหรับเด็ก ^^;)
ยะกังประมาณความสูงของ Die ว่าประมาณ 180 แต่จริงๆแล้ว Die สูงแค่ 177 เท่านั้น ยะกังเลยอยากจะรู้ว่ามีประสบการณ์หรือข้อเสียอะไรในการเลือกซื้อเสื้อผ้าบ้างไหม เพราะอย่างตัวยะกังเองก็มีปัญหาเรื่องไซส์พอสมควร Die บอกว่าเขาเลือกเสื้อผ้าไซส์ปกติ แต่ส่วนมากแล้วแขนเสื้อมันก็สั้นเกินไปสำหรับความยาวแขนเขา ความกว้างและความยาวของเสื้อมันก็ยากสำหรับเขาเหมือนกันที่จะหามาใส่ให้พอดี (เห็นบ่อยที่ Die ชอบพับแขนเสื้อขึ้น)
ยะกังบอกว่าตัวเขาน่ะค่อนข้างจะเล็กมาก แต่ไหล่กว้างและแขนสั้น เมื่อเขาลองใส่เสื้อเชิ้ตสีขาว แขนเสื้อมีทั้งยาวเกินไปและพอดี ตรงรอบคอและไหล่ก็แน่น ในเสื้อที่มีกระเป๋าข้างหน้ามันก็เลื่อนลงมาจนถึงพุงของเขา เขาสามารถเอามือใส่เข้าไปได้เลย (เวอร์ไปมั้ยยะกัง? ^^;)
ต่อมายะกังถาม Die เกี่ยวกับสุขภาพของ Die อาการภูมิแพ้ คัดจมูก Die บอกว่าวันนี้เขาเริ่มรู้สึกแล้วว่ามันจะมา ยะกังแนะนำว่าให้ Die สวมผ้าปิดปากและสวมแว่นตา จากนั้นเขาถาม Die ว่าดูหนังอะไรเมื่อเร็วๆนี้ Die บอกว่าเขาได้ดูแค่ “Zero dark thirty“ (เกี่ยวกับการตามล่าบินลาเดน ซึ่งภาพยนตรเรื่องนี้ได้รับรางวัลออสการ์ 1 สาขา คือ ลำดับเสียงยอดเยี่ยม) ยะกังเองก็อยากจะดูหนังเรื่องนี้เหมือนกัน ยะกังอยากรู้ว่าเรื่องนี้ดีมั้ย แต่ Die ก็ไม่ได้ตอบอะไรมาก เขาแค่บอกว่ามันก็โอเค แต่มันเป็นหนังที่ค่อนข้างยาว ยะกังเองพึ่งได้ดูหนังเรื่อง “Django unchained” ซึ่งราวๆ 3 ช.ม และมันคงไม่เป็นไรสำหรับเขา และ Die พูดเหมือนว่า "ไม่ค่อยชอบอย่างนั้นเท่าไร"(ภาพยนตร์ก็อาจจะไม่ได้แย่อะไร เพียงแต่ว่ามันยาวเกินไปสำหรับเขา เกือบๆสามชั่วโมงเลยทีเดียว) Die อธิบายว่า การจดจ่ออยู่กับหนังมันยากที่จะเก็บความรู้สึกไว้ได้ถึง 3 ช.ม มันจะมีจุดให้เริ่มรู้สึกเหนื่อย มันก็เหมือนกับการเล่นไลฟ์ หากต้องยืนอยู่ตรงนั้น 3 ช.ม และฟังเพลงเพียงอย่างเดียวมันจะเหนื่อยมากๆ แต่ถ้ามีการพูดคุยกันในระหว่างไลฟ์บ้างมันก็ยังโอเค เขาบรรยายเกี่ยวกับการจดจ่อในไลฟ์ และบอกว่าในไลฟ์จะมีช่วงระดับที่คุณรู้สึกช้า ปานกลาง และพีคสูงสุดก่อนที่ไลฟ์จะจบ แต่ในคอนเสิรต์ที่ยาวนานถึง 3 ช.ม หลังจากที่ความจดจ่อของคุณสูงสุดอีกครั้งมันก็จะกลายเป็นความน่าเบื่อหน่าย
หลังจากนั้นยะกังบอกเกี่ยวกับสิ่งที่เขาคิดเกี่ยวกับหนังที่พึ่งเปิดตัวเมื่อเร็วๆนี้ Die ไม่ได้ดูจะตื่นเต้นอะไร เขาเพียงแต่ "เหรอ อืม そう そう" จากนั้นพวกเขาก็พูดกันถึงหนังเรื่อง "Die Hard" ยะกังถามว่าถ้ามีใครมาเรียก Die ว่า Die Hard ล่ะ (มีเสียงหัวเราะคิกคักมาละ ฮาๆ) Die เลยพูดประมาณว่า ถ้าคุณพูดงั้น จะเริ่มมีคนเรียกผมอย่างนั้นนะ แล้วหลังจากนั้นคนก็เริ่มพิมพ์กันเข้ามา Diedai ^^; Daikin(การจ่ายเงิน ราคา) Daitai (อยากกอด เราพิมพ์คำนี้ไปล่ะ ฮาๆๆ ^^;) Daidokoro (ห้องครัว) แล้วก็มีคำเกี่ยวกับ Dai มาอีกมาก (ฮาๆ) Daibu DaiDai
แล้วก็มาเริ่มต้นข่าวเมื่อเร็วๆนี้ที่พึ่งเกิดขึ้น หัวข้อแรกคือ Komukai Minako (ดาราโป๊) นักแสดงหญิง และคนเต้นระบำเปลื้องผ้าที่เดบิวต์ในศึกกีฬา เธอเข้าร่วมการต่อสู้หลายอย่างและแพ้เพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้น และเธอมีความความสนใจในการต่อสู้มวยปล้ำเป็นอย่างมาก และเธออยากที่จะทำมันจริงๆ
ข่าวต่อมาเกี่ยวกับชายอายุ 16 ปี ที่เกิดความรู้สึกเบื่อ เขาจึงสวมแหวนเข้าไปที่อวัยวะเพศของเขา (ฮาๆๆ) และเมื่อเขาตื่นในตอนเช้า เขาก็ไม่สามารถดึงแหวนออกได้ แต่โชคดีหน่อยที่พนักงานดับเพลิงสามารถช่วยตัดแหวนออกจากอวัยวะเพศของเขาออกได้ ก่อนที่จะส่งตัวเขาเข้าไปตรวจร่างกายต่อที่โรงพยาบาล ดูเหมือนเพราะเขามีเวลาว่างและมือว่างมากจนเกินไปเลยได้เกินเรื่องแบบนี้ขึ้น ^^;
ยะกังเล่าเรื่องเกี่ยวกับเพื่อนของเขา (Matsuda ซัง) Matsuda อยู่ในห้องพักโรงแรมและดื่มโคล่า และเมื่อเขาดื่มเสร็จ เขาก็มองไปที่ขวดและคิดว่า "มันจะพอดีกับในก้นของฉันมั้ยนะ?" แล้วเขาก็ดันขวดนั้นเข้าไป =A= (รูปร่างของขวดมันล่อให้ทำ) เพราะว่ามันจะกว้างที่ปลาย และเมื่อเขาไม่สามารถเอามันออกมาได้อีกครั้ง เขาเลยโทรไปที่แผนกต้อนรับของโรงแรมเพื่อให้เรียกรถพยาบาล แล้วพนักงานก็ถามว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับคุณ Matsuda เลยตอบว่า "ผมมีปัญหาบางอย่างเกิดขึ้นกับท้องของผม" ดีหน่อยที่พวกเขาสามารถเอามันออกได้ ยะกังให้คำแนะนำว่าไม่ควรนำสิ่งที่ไม่เหมาะสมเข้าไปในร่างกาย แล้ว Die ก็เพิ่มเติมให้อีกว่า "ควรสวมแหวนที่นิ่วของคุณ" ^^
ข่าวต่อมาเกี่ยวกับพายุทรายที่เข้าโจมตีโตเกียวเมื่อเร็วๆนี้ ทุกอย่างค่อนข้างเหลืองไปหมด พวกเขาพูดเกี่ยวกับสุขภาพร่างกายที่ไม่ดีเท่าไรตั้งแต่ที่พายุหอบทราย รังสี และสารเคมีต่างๆเข้ามา ฯลฯ
หัวข้อต่อมาเกี่ยวกับ ไททานิค ประเทศจีนต้องการจะสร้างแบบจำลองเรือไททานิคให้เสร็จก่อน 2016 และ Die พูดประมาณว่า "จะมีใครขี่มันใช่มั้ย? มันจะไม่น่ากลัวเหรอ" แล้วพวกเขาก็พูดเกี่ยวกับเรือที่ยาว 3 กิโลเมตร Die บอกว่า "มันเหมือนกับหมู่บ้านเลยนะนั่น!"
ยะกังกับ Die พูดเกี่ยวกับภัยพิบัติที่เกิดขึ้นที่ Tohoku เมื่อสองปีที่แล้ว และแย่มากที่ผู้คนใน Fukushima ยังไม่ได้รับการแก้ไขปัญหา และยังอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก
ต่อมาเกี่ยวกับ Fuji TV ที่สั่งห้ามการลิปซิงค์ในรายการเพลงเมื่อเร็วๆนี้ การตอบสนองไม่ได้เป็นไปในทางบวกทั้งหมด เพราะมีผู้ชมบางคนอยากให้คนที่เขาชื่นชอบได้รับอนุญาตให้ลิบซิงค์ต่อได้ ยะกังถาม Die ในเรื่องนี้ เนื่องจากเขาเป็นนักดนตรี เขามีความคิดเห็นอย่างไร Die ตอบว่า เรื่องแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นแน่ถ้าคนธรรมดาร้องเพลง เขาอยากให้คนร้องเพลงแบบปกติ ยะกังมองไปว่า มันอาจจะเป็นปัญหากับไอดอล หรือกลุ่มคนที่ร้องเพลงและเต้นในเวลาเดียวกัน Die คิดว่ามันจะน่าประหลาดใจมากกว่านะถ้ามีคนที่ทั้งเต้นและร้องเพลงได้ในเวลาเดียวกัน...การสนทนาเกี่ยวกับการลิบซิงค์ว่าจะได้รับการอนุญาตหรือไม่ ก็ยังเป็นปัญหาของเราในเวลานี้ (Die พูด)
ข่าวต่อมาที่เลือก Die ก็ยังวาดภาพนั้นด้วยเกี่ยวกับ กับตัน Tsubasa และ Ryosan zoku (ทั้งสองเรื่องเป็น animation,manga) ไม่สำคัญเท่าไรจะข้ามไป ^^ ยะกังชม Die เกี่ยวกับความสามารถในการวาดภาพของเขา แต่ Die บอกว่า "อา ไม่หรอก ผมไม่ได้วาดดีอะไร"
(โฆษณา)
ยะกังพูดถึงเพลงในโฆษณาที่เปลี่ยน และ Die พูดประมาณว่า "อืมใช่ มันหดหู่"
ยะกัง "มีอะไรเกี่ยวกับเพลงนี้?"
Die "บรรยากาศมันเหมือนกับ ความสิ้นหวัง การลงโทษ" (ประโยคนี้ไม่ค่อยแน่ใจนะ)
ยะกัง "ใครทำเพลงนี้?"
Die "อืม...ใครทำเพลงนี้?"
ยะกัง "เอ๊ะ?"
Die "^_^"
ยะกัง "Die Ha~rd"
หมดยก ในสามสิบนาทีแรก ^^
เพลงที่ยะกังพูดถึงคือ Yokan เวอร์ชั่นอะคูสติก (ฟังได้จากนาทีที่ 29:04-30:50 และ 42:20-43:15 หรือจิ้มไปฟังที่นี่เลย มีคนตัดมาให้ละ ^^ DIR EN GREY 予感 アコギver) ถึงแม้พี่ Die จะไม่ได้บอกตรงๆว่าเล่นเพลงนี้ แต่ดูจากท่าทางเขินๆแล้วเหมือนกับจะเป็นคนเล่นนะ ^^; เวลาเข้าสตูดิโอเห็นใครจับกีต้าร์โป่งบ่อยสุดล่ะถ้าไม่ใช่พี่ Die ฮาๆ ^^ ใครจะเล่นหรือยังไงก็ตามเวอร์ชั่นนี้เพราะมากเลยล่ะ TAT ชอบๆ
to be continue
.jpg)
แสดงความคิดเห็น