Kyo, GIGS January 2013, part1
"สำหรับผม ถ้าผมไม่สนุกกับบางสิ่งที่ทำ ผมจะรู้สึกไม่มีแรงผลักดันที่จะทำสิ่งนั้นต่อ"
Interviewer: ผมคิดว่า ช่วงเวลาที่คุณฟื้นตัวจากอาการเจ็บคอของคุณ
เหตุการณ์นั้นมันอาจจะสะท้อนให้เห็นในบทเพลง "Rinkaku"
Kyo : โอ้ อย่างงั้นหรอกรึ?
Interviewer: ในช่วงเวลานั้น คุณได้ใคร่ครวญคิดอะไรหลายๆอย่าง
เช่นรู้สึกโดดเดี่ยว หรือว่าเตรียมตัวเองให้พร้อมหรืออื่นๆ?
Kyo : ไม่ครับ ไม่มีอะไรอย่างนั้นเลย เกี่ยวกับดนตรีและการเตรียมตัวของผมในฐานะนักร้อง
ไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปเลย
Interviewer: แต่ผมได้ยินมาว่า คุณไม่รู้เลยว่าเมื่อไรการทำงานของวงจะเริ่มได้อีกครั้ง
ถ้าผมจำได้ไม่ผิดคุณบอกว่าคุณสบายดีแล้ว เมื่อผมพบกับคุณช่วงพฤษภาคมที่ผ่านมา
Kyo : ครับ ใช่แล้ว ผมคิดว่าในเดือนพฤษภาคมผมพร้อมที่จะเริ่มเตรียมตัวอีกครั้งด้วยตัวผมเอง
Interviewer: เมื่อคุณเริ่มร้องเพลงอีกครั้ง เพลงไหนหรือว่าทำนองไหนที่คุณต้องการที่จะร้อง?
Kyo : ผมตอบไม่ได้จริงๆ (ไม่แน่ใจ) เพราะว่าพวกเรามีช่วงที่หยุดพัก
ผมต้องการที่จะเขียนเพลง หรือผมต้องการที่จะถ่ายทอดความคิด มีหลายคนที่ถามผมแบบนี้ (แบบที่ถูกถามอยู่)
แต่สำหรับผม ผมชอบช่วงเวลาพักที่ยาวหน่อยในระหว่างทัวร์ (หัวเราะ)
Interviewer: อ้า คุณไม่ได้พูดเกินจริงไปใช่มั้ย ?
(หัวเราะ)
Kyo : แน่นอนถ้าผมยังไม่หายดี คือแม้ว่าตอนนี้ผมจะยังฟื้นตัวได้ไม่เต็มที่
ผมไม่อยากจะคิดเลยว่าอะไรจะเกิดขึ้น ถ้าคุณภาพเสียงของผมเปลี่ยนไป ถ้าผมไม่หายและต้องการที่จะผ่าตัด
แม้ว่ามันจะกลายเป็นอย่างนั้น มันก็จะไม่เป็นปัญหาอะไร ที่จะบอกว่า 'มันไม่เป็นอะไร'
ไม่ว่าเสียงของผมจะเปลี่ยนไปยังไง ปริมาณของงานต่างๆที่ยังรอผมจนกว่าผมจะสามารถกลับไปร้องเพลงได้อีกครั้ง
แต่ก็ไม่มีอะไรเพิ่มเติม
Interviewer: คุณยอมรับความจริงโดยไม่คัดค้านอะไรสินะ
Kyo : ครับ ตอนนี้สิ่งเหล่านี้ให้อิสระแก่ผมมาก
คนปกติอาจจะรู้สึกว่าขับรถตรงไปยังเหตุการณ์ที่ยากลำบาก หรือรู้สึกเหมือนเจอกับปัญหาที่ร้ายแรง
ในตอนนี้แม้ว่าผมจะยืนอยู่บนขอบและแทบจะไม่กลัวอะไรแล้ว มันเหมือนกับว่า ถ้าผมตกลงไป
มันไม่ดีเหรอที่ผมจะบิน (หัวเราะ) เป็นความหมายที่ดีทั้งในทางที่ดีและทางที่แย่ [เหมือนกับพี่
Kyo ต้องการจะสื่อว่าเขามีอารมณ์ที่สงบนิ่ง เขาเข้มแข็งแต่ใจเย็น]
Interviewer: คุณเข้มแข็งมากจริงๆ
Kyo : อ่า ไม่หรอก ประมาณหนึ่งปีก่อนหน้านั้นไม่นานที่พวกเราไปต่างประเทศ
หรือเวลาไหนนี่ล่ะที่พวกเราไป ผมมีความคิดอย่างนี้ตั้งนานมาแล้ว
พวกเรามีแค่เพียงชีวิตเดียว แต่ถ้าพวกเราไม่รู้อะไร หนทางบนโลกใบนี้มันก็น่าเบื่อและไม่น่าสนใจ
สำหรับผม ชอบที่จะแสดงบางอย่าง ตราบเท่าที่จะแสดงออกมาได้ มันไม่สำคัญว่าสิ่งนั้นจะเป็นอะไร
ความรู้สึกนั้นจะกลายเป็นแข็งแกร่งมากที่สุด ถ้าหากเสียงของผมไม่สามารถกลับมาได้จริงๆ
ผมคงจะเสียใจมากที่ไม่สามารถจะพา DIR EN GREY ไปต่อได้
แต่ผมเดาว่าทุกคนก็จะเดินทางต่อไปอย่างมีกำลัง (หัวเราะ) มันช่วยไม่ได้จริงๆที่พวกเราจะรู้สึกไม่มั่นคงเกี่ยวกับเรื่องนี้
ยังไงก็ตามผมไม่ได้รู้สึกไม่มั่นคงกับการเริ่มต้นครั้งนี้ แต่มันเหมือน เมื่อคุณเสียมือขวาไป
คุณก็จะกินด้วยมือซ้ายใช่มั้ย? นี่ล่ะสิ่งที่ผมรู้สึกในเวลานี้
Interviewer: แรงจูงใจที่คุณมีในการร้องเพลงและวิธีการที่คุณคิดเกี่ยวกับเพลง
คือพวกเขาลดเสียงให้ต่ำลง?
Kyo : ลดเสียงให้ต่ำลง ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบเรียบ จะเห็นความรู้สึกในแง่ลบ ที่ว่าผมไม่คิดเกี่ยวกับเรื่องนั้นทั้งหมด(ถ้าผมคิดอย่างนั้น)
ผมจะกลายเป็นนักร้องที่ไม่ดี** เปล่งเสียงร้องของผม ไมโครโฟนในมือของผม
ร้องเพลงออกไป ไม่รู้ว่าทำไมแต่ผมอยากจะเห็นภาพพวกนั้น (หัวเราะ) คุณสามารถมองเห็นอะไรหลายๆอย่างในตัวผม
แต่ผมไม่ได้แคร์อะไรหรอกนะ (หัวเราะ)
Interviewer: ไม่หรอก เมื่อผมฟังเพลง "Rinkaku"
ผมคิดว่าคุณได้ท้าทายตัวของคุณเอง และในอินโทรและในส่วนจบของคอรัส เสียงของคุณไปถึงโน้ตเสียงสูงที่สุด
เหมือนเสียงสูง E และสูง F
Kyo : ผมว่าจริงๆแล้วไม่มีอะไรเกี่ยวกับเสียงคีย์อะไรอย่างนั้นหรอก(ยิ้มแหยๆ)
ไม่ว่ามันจะเป็นเรื่องของเพลง การแสดง หรือการบันทึกเสียง ผมจะจริงจังอย่างขีดสุด (หัวเราะ)
ผมไม่รู้ว่ามันดีหรือเปล่า สำหรับผมถ้าผมไม่สนุกกับบางสิ่งที่ทำ ผมจะรู้สึกไม่มีแรงผลักดันที่จะทำสิ่งนั้นต่อ
ผมคงทนไม่ได้ เมื่อผมไม่สามารถคิดอะไรได้อย่างมีชีวิตชีวา ไอเดียใหม่ๆ หรือจับความสนใจของผมได้
คุณสามารถได้ยินเสียงปกติของผมในการคอรัส ซึ่งไม่ได้มีแค่เสียงสูงเท่านั้น แต่โดยส่วนตัวมันก็น่าเบือ
(สำหรับเสียงธรรมดา) ผมก็แสดงออกว่าผมรู้สึกยังในเวลานั้น มันเป็นความรู้สึกจริงๆที่ผมรู้
Interviewer: คุณหมายถึงตอนนี้เหรอ?
Kyo : เปล่าครับ ก่อนหน้านี้ ผมเป็นคนที่ใช้ชีวิตเกือบจะสมบูรณ์บนพื้นฐานของความรู้สึก
มันก็เหมือนกับบทเพลง คอนเสิร์ต หรือการบันทึกเสียง
Interviewer: มันเหมือนความท้าทายในการค้นหาผลลัพธ์ใหม่
มันจะต้องมีบางอย่างในตัวของมันเองที่คิดว่าน่าสนใจ
Kyo : ผมไม่ได้มองใครคนอื่นและคิดว่า "โอ้
นั่นดูน่าสนใจ" มันเป็นวิธีการที่ผมคิดเกี่ยวกับมัน นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมผมสร้างทุกสิ่งอย่างอิสระ
ทุกสิ่งทุกอย่างเท่าที่ผมต้องการ ที่เหมาะกับผม นั่นเป็นเหตุผลเมื่อทำ Rinkaku
เสร็จ มันต่างก็ไม่ใช่แค่อินโทรหรือทำนองที่ตายตัวอะไร ความเป็นไปได้ที่จะบอกเล่าเรื่องราวของบทเพลงแค่หลัง
1-2 นาทีแค่นั้นใช่มั้ยล่ะ? ทุกครั้งที่ส่วนใหม่ของเพลงเสร็จ
ผมจะเขียนต่อทันที ผมเขียนสิ่งเหล่านั้นลงไปในสภาวะอารมณ์ของผมในตอนนั้น ในขณะนั้นเมื่อเสียงคอรัสมากับเสียงที่ดังมากๆ
พวกเราก็ปรับแต่งส่วนนั้น ดังนั้นเมื่อเพลงเสร็จจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมผมทำเพลงก่อนที่จะบันทึกเสียงกลองเสร็จสมบูรณ์
Interviewer: อะไรนะ?
Kyo : นั่นเป็นสิ่งที่ผมจะทำทุกอย่างด้วยความรู้สึก
(to be continued)
**แปลไม่สมบูรณ์ ไม่แน่ใจ พยายามปรับเรียงคำพูดให้เข้าใจง่ายที่สุดแล้ว 55(เหรอ??) คงเข้าใจพี่ Kyo เนอะ ;w;
Thanks : takowasara and deidrichenstein
แสดงความคิดเห็น