Part 2 : End
ต่อมาเป็นข้อความของแฟนคลับ ข้อความแรกจากแฟนคลับที่โตเกียว ที่ส่งมาเกี่ยวกับยา jintan เมล์นี้ส่งมาถามเกี่ยวกับสปอนเซอร์รายการ Yakan Dai gaku ยะกังกับ Die รู้สึกขอบคุณสปอนเซอร์รายนี้มาก และยะกังอยากจะมอบขวด Jintan ที่เปิดแล้วให้กับแฟนๆ มันจะหมดอายุในเดือนมิถุนายน แต่มันก็ยังใช้ได้อยู่ ^^ ยะกังแนะนำให้ Die เอาเข้าปากสักอัน แล้วก็เอากลับคืนลงไปในขวดตามเดิม ^^;
จากนั้นก็เป็นข้อความจาก Tatsuya ที่ Shizuoka เขาบอกว่าซื้อเกมส์เกี่ยวกับกีต้าร์ที่ชื่อว่า Rocksmith มาเมื่อปีที่แล้ว แต่ว่ามันไม่ค่อยดีเท่าไร เขารู้สึกดีมากถ้าเกมส์ Rocksmith จะเป็นสปอนเซอร์ให้รายการ จะได้มีเพลงของ Dir en grey ไปลงในเกมส์ด้วย ดูเหมือนพวกเขาจะเข้าใจอะไรผิดในโชว์นี้แล้ว ยะกังพูดว่าเพลงในเกมส์จะมีเพลงอเมริกันเล็กน้อย แล้ว Die ก็บอกว่าใช่ๆ แต่ก็มีหนึ่งในทีมงาน staff มาแก้ให้พวกเขาว่ามันเป็นเกมส์ที่เรียกว่า Rock band แล้วเกมส์นี้ก็มีเพลงของ Dir en grey รวมถึงสองเพลง มี Dozing green กับ Hageshisa to...(Die อ่านชื่อเพลงแค่ Hageshisa to... ^^ ) ยะกังเลยแซว Die ว่าที่พูดอย่างงั้นเพราะว่าจำชื่อเพลงตัวเองไม่ได้ใช่มั้ย แต่ Die รีบแย้งว่าเขาจำได้ แต่ชื่อมันยาวไปก็เท่านั้น
ดังนั้นสามารถดาว์นโหลดเพลงลงในเกมส์ได้ แล้ว Die ก็เล่าเรื่องดีๆเกี่ยวกับเทศกาลดนตรี (ต่างประเทศ) ที่พวกเขาไปเล่น ที่นั่นมีขนาดที่เล็กมาก เหมือนกับเกมส์รวมทั้งกีต้าร์ กลอง และอื่นๆ ที่นั่นทุกคนจะเล่นด้วยกันโดยที่ไม่ได้รู้จักกันเลย Die คิดว่าสภาพแวดล้อมอย่างนั้นเหมือนกับเกมส์ที่สนุกมาก แต่ว่าเขาไม่เคยได้ยินเกมส์ที่ชื่อ Rock smith เลย หลังจากนั้นพวกเขาก็พูดเกี่ยวกับการเล่นเกมส์ คือการเล่นกับกีต้าร์จริงๆ (แฟนๆพูดว่า เขาเรียนกีต้าร์จากเกมส์นั้น)
ต่อมาข้อความจากที่ Aichi เขาส่งมาบอกว่า เขาไม่มีเงินเลย ^^ ยะกังกับ Die เลยพูดเหมือนกันว่า "อา...ผมก็ไม่มีเงินเหมือนกัน" ชายคนนั้นเล่าว่า เขาเป็นน้องชายที่เกิดในวันเดียวกันกับพี่ชาย แต่ห่างกันสองปี เพราะอย่างงั้นพวกเขาจึงได้แชร์เค้กกัน เขาเลยถาม Die ว่า Die มีปัญหาเดียวกับเขามั้ย เพราะวันเกิดของ Die ก็ใกล้กับวันคริสต์มาส Die ตอบว่าเขาก็เคยมีความรู้สึกอย่างนั้นเหมือนกัน (มันเหมือนกับไม่มีความแตกต่างที่ชัดเจนระหว่างวันเกิดของเขากับวันคริสต์มาส) แต่ว่ามันเป็นช่วงเวลาของปีที่เขาชอบมากๆ คือช่วงคริสต์มาสที่กำลังจะมาถึงมันก็คือวันเกิดของเขา และช่วงวันหยุดฤดูหนาวก็เริ่มขึ้น (เมื่อเขายังเรียนอยู่) นั่นเพราะอะไร Die ถึงได้ไม่แคร์มันเท่าไรนักที่วันเกิดของเขาใกล้วันคริสต์มาส (ชอบทั้งสองวันอะสิ ^^)
วันเกิดของยะกังอยู่ในช่วงซัมเมอร์ 22 สิงหาคม มันอยู่ในช่วงกลางวันหยุดฤดูร้อนพอดี มันไม่ง่ายเลยที่เขาจะชวนเพื่อนมางานวันเกิด ยะกังจึงเข้าร่วมกิจกรรมบางอย่าง (sport camp?) เขาเล่าว่าครั้งหนึ่งเคยเกิดเรื่องขึ้น เนื่องจากวันนั้นเป็นวันเกิดเขา โค้ชเลยให้เขาวิ่งรอบมากเป็นพิเศษ เพราะเป็นวันเกิดเขา ^^ Die หัวเราะแล้วบอกว่า "มันเป็นของขวัญที่ไม่มีใครอยากได้"
ข้อความต่อมา มาจาก Hyogo แฟนคลับที่ไปกิน Krispy kreme มากับเพื่อน และกินไปกัน 12 ชิ้น เพื่อฆ่าเวลา เพื่อนเขาเป็นคนเลือกโดนัทและกินมัน เขาบอกว่าตอนกินเข้าไป 6-7 ชิ้นมันอร่อยดี แต่หลังจากนั้นมันแย่มากๆ และเขาก็กินกล้วยเข้าไปเพราะว่ามันมีช็อคโกแลต แล้วเพื่อนของเขาพูดประมาณว่า "กินอีกแล้วเหรอ!?!" Die มีปฏิกิริยากับเรื่องนี้ประมาณว่า "เหลือเชื่อ! すっげ～！" Die ประทับใจมากกับคนที่สามารถจะกินโดนัทได้ 6-7 ชิ้น และยังคิดว่ามันรสชาติดี หลังจากนั้นพวกเขาก็ทำการคำนวนแคลอรี่ของการกินในครั้งนี้ โดนัท 1 ชิ้น มี 300 แคลอรี่ รวมทั้งหมดก็คือ 3,600 แคลอรี่ ยะกังบอกว่าให้ไปร้านซูชิ ที่ๆเจ้านายของเขากินหอยเป่าฮือ ไซส์เหมือนแฮมเบอร์เกอร์ รสชาติของหอยดีมาก ถ้าพวกเขาหั่นสไลด์บางๆ แต่ว่ามันค่อนข้างจะขม คอและปากของยะกังขมแห้งตลอดทั้งวัน เขาไม่แนะนำให้ไปกิน (อ้าว! 55+) Die เลยพูดประมาณว่ามันคงจะเป็นเหมือนกันทุกอย่าง ถ้ากินมากเกินไปรสชาติมันจะแย่
(โฆษณา)
เรื่องนี้เกี่ยวกับ xxx เวลานี้เป็นช่วงที่เกี่ยวกับเรื่องโรคจิต ความหมกมุ่น^^; ในตอนแรกแฟนคลับบอกว่า เขาชื่นชอบบั้นท้าย (ก้น) เขาเพ้อให้ฟังว่าเขาชอบมันมากแค่ไหน และเขารู้สึกเหมือนอยากจะกัดมัน ยะกังบอกว่า ใครก็ตามที่ชอบก้นเนี่ยจะมีความรู้สึกพิเศษที่อยากจะกัดนะ ^^ เขาเล่าเรื่องเกี่ยวกับเพื่อนของเขา (Amanoซัง!) เขาเล่าว่า เพื่อนของเขามีสุนัข และเขาให้สุนัขเขาเนี่ยไปกัดคนอื่นให้เขา (เรื่องนี้แปลไม่ค่อยแน่ใจ) Die เลยบอกว่า นี่มันไม่ใช่เรื่องโรคจิตแล้วนะ(เรื่องกัดก้น) เรื่อง hentai น่าจะเหมาะกว่า ยะกังเองก็เห็นด้วย ยะกังเล่าเกี่ยวกับผู้จัดการของเขาที่มีความรู้สึกพิเศษเกี่ยวกับกลิ่นด้านล่าง ขาหนีบ , เป้า^^; เมื่อเขาไปดูไอซ์สเก็ต และถึงตอนที่ต้องยกขาสูงขึ้น ปฏิกิริยาของเขาก็เริ่มทำงานทันทีหลังจากที่พวกเขาสเก็ตผ่านที่นั่งไป (ยะกังทำท่าให้ดู คือยื่นหน้าไปสูดดมกลิ่น ฮาๆ) Die บอกว่า "มันไม่ใช่เรื่องหมกมุ่น นั่นมันอาชญากรรมนะนั่น"
ต่อมาคือ Mari จาก Chiba เรื่องของเธอคือ ก้นผู้ชาย ยะกังเลยพูดว่า "ก้นอีกแล้วเหรอ!!" เธอบอกว่าเธอไม่ชอบกล้ามเนื้อของก้น ยะกังเดาว่าก้นเหมือนกับนักเบสบอลเพราะก้นพวกเขาค่อนข้างใหญ่ Die เลยบอกว่า "ใช่ พวกเขาใหญ่มากใช่มั้ยล่ะ?" Die พูดต่อว่า "ก้น อืม ผมไม่มี" Die บอกว่าตอนนี้ก้นของเขาเจ็บมาก (เพราะนั่งอยู่ในนี้มาจะ 40 นาทีได้แล้วมั้ง ^o^) เพราะไม่มีเนื้อหนังมีแต่กระดูกเท่านั้น
"แล้วคุณไม่มีเนื้อหนังตรงนั้นบ้างเหรอ?" ยะกังถาม Die บอกว่า
"ไม่ ไม่มีอะไร นั่นล่ะที่กางเกงของผมมันไม่เพิ่มขึ้น"
"งั้นคุณก็คงสวมเข็มขัดแชมป์เปี้ยนไม่ได้สิ" ยะกังตอบ
"มันคงจะหล่นลงไป" Die พูดต่อ
"คุณน่าจะพยายามเพิ่มเนื้อตรงนั้นหน่อยนะ" ยะกังแนะนำ
"ยังไงล่ะ?" ยะกังเลยบอกว่าให้ตีก้นไปจนกว่ามันจะบวม ^^; หรือนั่งยองๆ แล้วก้นจะใหญ่ขึ้น
ข้อความต่อมา มาจาก Tokyo เรื่องที่เธอมีความผิดปกติคือเกี่ยวกับ กระดูกไหปลาร้า เธอไม่ชอบมันมาก เธอจะใช้เสื้อผ้าปิดมันทั้งหมดจนกว่าเธอจะมองไม่เห็นอะไรแล้ว แต่ว่ามันยังไม่พอเธอสวมเสื้อ 2 - 3 จนคิดว่ามันพอ แต่ถ้า 4 ก็มากเกินไป ยะกังเลยถามว่า "แล้วขนที่หน้าอกล่ะ?" แต่ก่อนขนหน้าอกค่อนข้างเป็นที่นิยม (อย่างเช่น sean connery) แล้ววันนี้ล่ะ? คุณชอบขนที่หน้าอกมั้ย? ผู้ชมบางคนตอบว่า เขาไม่ชอบขนหน้าอก(มีแต่ข้อความว่า やだやだ 55+) Die เลยถามยะกังว่ามีขนหน้าอกมั้ย ยะกังเลยบอกว่าเขาอาจมีสองสามเส้น หลังจากนั้นสองคนก็พากันก้มมองลงไปในเสื้อตัวเอง(ฮาๆ) Die เลยบอกว่า "ない"ไม่มี 55+
(กำลังก้มดูขนหน้าอกตัวเอง ฮาๆ ヾ(＞▽＜)ｏ)
ต่อมาเป็นข้อความจาก Fukuoka เรื่องของเขาที่หมกมุ่นคือ "Hadaka paaka" เป็นเทรนที่สวมเสื้อคลุม หรือแจ๊คเก็ตมีฮู้ด โดยไม่สวมใส่อะไรข้างใน ตัวอย่างเช่น Oguri Shun http://www.mindtrive.com/wp-content/uploads/2012/08/oguri-233x300.jpg แฟนๆเลยส่งข้อความมาว่าผู้ชายจะสวมยีนส์ ผู้หญิงจะสวมกางเกงขาสั้น หรือกระโปรงสั้น Die พูดกับยะกังว่า "ใช่ ผมเห็นคุณสวมแบบนั้นค่อนข้างบ่อยใช่มั้ย?" ยะกังเลยแนะนำว่า "สวมผ้ากันเปื้อน" แต่ Die คิดว่ามันค่อนข้างจะเก่าไปแล้ว ยะกังเลยถามว่าแล้วสมัยนี้จะสวมอะไรดีล่ะที่เป็นสไตล์ Hadaka หรือนอกเหนือจากการสวมเสื้อคลุม พวกเขาก็เริ่มถามผู้ชมกัน หลังจากนั้นยะกังก็เลยแนะนำสไตล์ Hadaka ที่นอกเหนือจากนี้ คือการสวมกางชั้นในสีขาวยาวกับสายรัดถุงน่อง แล้ว Die เลยพูดต่อว่า "กับขนหน้าอก" ยะกังก็เลยร้องเพลงของวงควีน "We are the champions~" แล้วพวกเขาก็สรุปกันว่า การแต่งสไตล์นี้เป็นการโชว์ที่มากเกินไป ยะกังเลยบอกไอเดียของเขาต่อว่าแค่สวมกางเกงชั้นในชายกับสายเอี้ยมดึงกางเกงก็พอ Die เลยบอกว่า นั่นมันคงไม่มีอยู่จริงนะ^^;
ต่อมาพวกเขาพูดเกี่ยวกับเรื่องที่พวกเขาวางแผนจะเที่ยวกัน ในโชว์คราวก่อนพวกเขาถามแฟนๆที่ชมกันว่าพวกเขาจะไปที่ไหนกันดีในช่วงเวลาพักผ่อน Okinawa หรืแ Hawaii Okinawa ได้ผลโหวต 5,000 (ตอนแรกยะกังพูดว่า 3,000) Hawaii ได้ผลโหวต 8,000 (ตอนแรกยะกังพูด 7,000...เป็นไรมากมั้ยยะกัง ฮาๆ^^;)
(โฆษณา)
หลังจากโฆษณาพวกเขาก็ประกาศเรื่องมินิอัลบั้ม ทัวร์ หนังสือ... แล้วพวกเขาก็กลับมาเข้าเรื่อง การร่วมมือกันของดราก้อนบอล และ KFC อีกครั้ง ที่พวกเขาทำรูปหายไปสองรูปเมื่อคราวที่แล้วจาก Sendai และ Okinawa จนกว่าจะถึงตอนนั้นพวกเขาจะเลือกความปรารถนาของผู้ฟังจากหนึ่งในนั้น ยะกังบอก Die ว่าให้เพิ่มเนื้อตรงก้นขึ้นด้วยนะ Die บอกว่าเขาจะทำ ยะกังพูดว่า ถ้ากางเกงของ Die หล่นลงระหว่างที่เล่นไลฟ์ Die ต้องใช้สายเอี้ยมด้วยนะ Die หัวเราะแล้วก็ทำเสียงกลอง (เหมือนกับเพลงเริ่มต้นของ we will rock you วงควีน) ในกรณีนี้ยะกังเลยพูดว่า Shinya จะนั่งอยู่หลังพวกเขากับกลองแล้วก็เล่นจังหวะกลอง We will rock you "ทุกคนคงจะหัวเราะ ถ้าเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นจริงๆ ใช่มั้ย?" Die เลยบอกว่า "พวกเขาคงหัวเราะกัน" แล้ว Shinya คงทำเหมือนกับมันไม่ใช่ปัญหาของเขา (ประมาณนั้น)
จบแล้ว ^ ^;
ーー
ปล. ยังตามอ่านกันอยู่หรือเปล่า ฮาๆ ตอนนี้เรากำลังจะย้ายไปอยู่อีกซีกหนึ่งของโลก เรื่องการอัพเดตข่าวสารในบล็อกมันอาจจะไม่ได้เร็วทันใจอะไร เราคิดว่าทุกคนคงติดตามกันจากเฟส หรือที่อื่นกันได้เยอะกว่า แต่ว่าก็จะพยายามอัพเดตเท่าที่คนๆหนึ่งจะพอทำได้นะ (ถึงทีมงานที่ไม่รู้จะแวะมาอ่านมั้ย ยังไงฝากอัพด้วยถ้ามีข่าวอะไร ฮาๆ)^^; ส่วนเรื่องแปล ถ้ายังไม่มีใครมาว่าอะไรเราก็จะพยายามแปลให้ต่อเท่าที่เราจะทำได้นะ อาจจะมาอัพช้าบ้าง เพราะช่วงนี้มีไรให้ต้องทำเยอะขึ้น แต่ก็จะพยายามนะ (ใช้คำว่าพยายามเยอะจริง ^^;)
อ่าา ยังไงก็ตาม ขอบคุณสำหรับ comment บางอันที่ให้กำลังใจนะ ทำให้มีแรงใจอยากจะทำต่อ ชื่นใจจริงๆ ขอบคุณนะจ๊ะ ไว้เจอกันใหม่จ้า ม๊วฟ (´ε｀ )
.jpg)
แสดงความคิดเห็น