แปล Kyo Dir en grey Leaf December 2012

Kyoto สถานที่ที่เขาเกิดและเติบโตขึ้น 

ชื่อที่ขึ้นต้นว่า Kyo นั้น อาจเป็นสถานที่ซึ่งเขาคิดถึงอยู่ก็เป็นได้

Interviewer: เมื่อคุณไปถึงที่นิตยสารของพวกเรา เป็นครั้งแรกที่คุณไปวัด Toji คุณมีความประทับใจอย่างไรกับวัด Gioji และปราสาท Nijo ที่คุณไปมาในครั้งนี้

Kyo : ผมชอบในความเป็นญี่ปุ่นมาก มีสิ่งที่เหมือนกับตะไคร้น้ำให้ความรู้สึกลึกลับที่น่าสนใจ ตะไคร้น้ำที่วัด Gioji สวยงามมากๆ และมันคงจะดีกว่านี้ที่ผมคาดไว้ว่าความสวยงามและเงียบสงบในระหว่างภูเขานั้นก็ดีเช่นกัน ถ้ามีใครสักคนมาถามผม ผมจะบอกว่าผมสามารถอยู่ที่นี่ได้ และผมอยากจะทำเช่นนั้น ผมอยากจะอยู่ที่นี่นานๆ ถ้าผมจะแยกตัวเองให้มาอยู่ที่นี่ ผมคงจะมีสมาธิที่จะเขียนเพลง มีความรู้สึกที่อยากจะก้าวไปข้างหน้าเป็นอย่างมาก นานมาแล้วที่ผมอยากจะถ่ายภาพในบรรยากาศแบบนี้ มุมมองของโลกกับวงดนตรีมีบางสิ่งที่แตกต่างกัน แต่โดยส่วนตัวผมพอใจแล้ว


Interviewer : ทำไมคุณถึงหลงใหลในความเป็นญี่ปุ่น

Kyo : มันมีบางอย่างที่พิเศษ มีรูปร่างและแบบแผนที่ดีที่ไม่มีจุดอ่อนอะไร นั่นคือสิ่งที่ผมชอบมากจริงๆ อาจเป็นเพราะว่าผมไม่ได้ออกจากบ้าน เมื่อผมอยู่เกียวโตผมไม่ได้ไป Mt. Arashiyama หรือปราสาท Nijo ทั้งสองที่ ในตอนนั้นผมไม่มีความสนใจอะไรเลยนอกจากดนตรี ผมไม่ได้ใส่ใจสิ่งที่อยู่ใกล้ๆเท่าไร ถ้าให้พูดตรงๆ ผมคือคนที่ชอบเกียวโตเท่านั้น (หัวเราะ) อา...ผมชอบเกียวโตจริงๆ


Interviewer : ถ้าคุณมีโอกาสที่ไหนคือที่ๆคุณอยากจะไปในอนาคต?

Kyo : เพราะว่าผมชอบเกี่ยวกับรูปปั้นพระพุทธรูป มันคือความฝันของผมที่อยากจะถ่ายรูปด้านหน้าของกวนอิมพันกรในวัด Sanjusangendo


Interviewer : ช่วยบอกพวกเราเกี่ยวกับซิงเกิ้ลที่ 26 ของคุณ “Rinkaku”ที่จะวางในวันที่ 19 ธันวาคมนี้ด้วย

Kyo : ในตอนแรกชื่อไม่ได้เป็น “Rinkaku” มันคือชื่อของภาพที่ผมใช้เป็นปกหนังสือ แต่หลังจากนั้นก็กลายมาเป็นชื่อเพลง


Interviewer : มันคือภาพขาวดำที่วาดด้วยดินสอกด รูปนี้คือรูปที่คุณวาดเองใช่มั้ย?

Kyo : ใช่ครับ ผมไม่เคยวาดรูปมาก่อน ในระหว่างที่ทัวร์ในอเมริกา ผมอยากจะรู้ว่ามีรูปแบบไหนที่ผมพอจะวาดได้บ้าง แล้วผมก็เริ่มวาดขนาดใหญ่มากในโน้ตบุ๊คที่ผมเจอในกระเป๋า ผมไม่รู้วิธีการวาดรูป และผมตัดสินใจด้วยตัวของผมเอง ถ้าไม่สามารถวาดได้อย่างเหมาะสมก็ไม่ควรจะทำมัน แต่หลังจากที่ผมใจเย็นและจับภาพในหัวของผมลงในกระดาษได้ ผมก็เอาให้ทุกคนดูและถามความเห็นต่างๆ  เมื่อมาถึงข้อสรุปที่ไม่สำคัญว่าจะวาดเป็นหรือไม่ ผมมีกฏที่จะบอกว่า "ถ้าคุณสามารถวาดภาพจากภายในตัวของคุณได้ นั่นก็เพียงพอแล้ว" มันคือสิ่งที่เห็นด้วยกับผลลัพท์ใช่มั้ยล่ะ

Interviewer : เมื่อคุณวาดภาพที่มีอยู่ในหัวของคุณมันคือความรู้สึกเช่นเดียวกับการที่คุณเขียนเพลงหรือเปล่า?

Kyo : เมื่อผมเขียนเพลงผมจะนึกภาพที่ผมได้ยินจากดนตรี มันไม่เหมือนกับการวาดภาพที่เริ่มต้นจากศูนย์ มันไม่จำเป็นต้องจัดการกับความรู้สึก แต่กับภาพที่ผมให้ชื่อว่า "Rinkaku" ผมวาดมันด้วยความรู้สึกที่ผมมีในเวลานั้น ถึงแม้ว่าผมจะไม่รู้จริงๆว่ามันจะเรียกว่าสวยหรือว่าน่าสะอิดสะเอียนดี ความรู้สึกมันไม่ใช่มีแค่สวยหรือว่าน่าเกลียดเท่านั้น ผมคิดว่าผมสามารถวาดมันด้วยความรู้สึกในช่วงเวลานั้นได้ดีทีเดียว


Interviewer : ได้ยินมาว่าคุณไม่ได้เริ่มต้นวาดภาพ แต่คุณยังเริ่มต้นจากการทำภาพขาวดำก่อน

Kyo : ผมเริ่มจากการถ่ายภาพก่อนจะเริ่มวาดภาพ ผมเพียงแค่ถ่ายภาพของคนทั่วไป ที่คุณเกือบจะมองไม่เห็นในแต่ละบุคคล ผมเจอสิ่งที่น่าสนใจนับไม่ถ้วนในสิ่งโสมมบนโลกใบนี้ ผมไม่มีความสนใจในสิ่งสวยงาม ความเสื่อมถอยนั้นสิ่งที่อยู่ใกล้ก็จะรวมหายไป สิ่งสวยงามสิ่งเดียวที่อยู่ภายในสิ่งสกปรกนั่นคือสิ่งที่ผมชอบ สำหรับผมคือคนที่ไม่เคยทำอะไรอย่างอื่นเลยนอกจากดนตรีในปี 2012 มีการถ่ายรูปและวาดภาพซึ่งเป็นการพัฒนาและค้นพบอะไรหลายๆอย่างสำหรับผมเป็นอย่างมาก




＿＿＿＿

thanks : takowasara and thanks a lot to Masakoさん for translate some sentence.