post:

Home » , » แปล Die x Yutaka Higuchi BUCK-TICK

แปล Die x Yutaka Higuchi BUCK-TICK


音楽と人 2013 05



BUCK-TICK樋口豊×DIR EN GREYDie





เป็นที่รู้กันว่า Die ให้ความนับถือวง BUCK-TICK มาก เขาร่วมเล่นเพลง ICONOCLASM ไปกับวง D’ERLANGER อย่างสนุกสนานบนเวที BUCK-TICK FEST 2012 PARADISE เมื่อปีที่แล้ว และยังอยู่ในความทรงจำของพวกเราไม่จางหาย บทสนทนาระหว่าง Die และมือเบสวง BUCK- TICK Yutaka Higuchi บุคคลที่มักจะไปดื่มด้วยกันเสมอ พวกเขาจะมาพูดเกี่ยวกับช่วงเวลาที่ใช้ร่วมกัน และความเคารพของพวกเขาซึ่งมีให้กันและกัน

Yutaka : เมื่อไรนะที่พวกเราเจอกันครั้งแรก

Die : สถานที่ดื่มสักแห่ง

Yutaka : ใช่แล้ว เรื่องนั้นไม่ต้องสงสัยเลย (หัวเราะ)

Die : แต่ว่านั่นมันก็ 10 ปีมาแล้วนะครับ

Yutaka : เริ่มแรกเลยคือ มีคนที่ผมรู้จักใน Osaka ที่เค้ารู้จัก Dir en grey ผมได้ยินเค้าพูดว่า  "วันก่อนสมาชิกในวงพูดเกี่ยวกับวง BUCK-TICK ด้วย"

Interviewer : ครับ

Yutaka : หลังจากนั้น เมื่อผมได้เข้าไปในบาร์ลึกๆที่ Osaka ผมก็ได้เห็นโปสเตอร์ของ BUCK-TICK บนผนัง แล้วก็มีข้อความเขียนว่า "ครั้งต่อไป กรุณามาดื่มด้วยกัน (กับพวกเรา)" เขียนโดย Toshiya (หัวเราะ)

Die : ฮาๆๆ อ้อมค้อมนิดหน่อยใช่มั้ยล่ะ? (หัวเราะ)

Interview : นี่เป็นช่วงเวลาของข้อความ (หัวเราะ)

Yutaka : หลังจากนั้นมาพวกเราก็มาเจอกันที่บาร์ใน Tokyo บทสนทนาก็ประมาณว่า "โอ้! คุณคือคนในรูปโปสเตอร์!" จากนั้นพวกเราก็กลายมาเป็นสนิทกัน

Die : ครับ มันก็เป็นอย่างนั้นล่ะ

Yutaka : ตอนนั้น Die เมามากเลยนะ (หัวเราะ)

Die : อืม...ถ้าพูดเกี่ยวกับตัวผม วันนั้นผมยังจำไม่ได้เลยว่าทำไมผมเมามากขนาดนั้น ผมไปเพื่อพบกับวง BUCK-TICK ที่ผมอยากเจอมานาน ผมให้ทุกคนเป็นพยานกับภาพเหตุการณ์อันเลวร้ายนั้น ผมคิดว่าทุกคนคงจะมีความประทับใจที่แย่มากๆเกี่ยวกับตัวผม

Yutaka : ไม่ๆ เรื่องแบบนั้นมันเกิดขึ้นได้ตลอดอยู่แล้ว และในเวลาต่อมาที่พวกเราเจอกัน  คุณก็ไม่มาดื่มต่อหน้าผมเลย (หัวเราะ)

Die : นั่นมันเพราะหลังจากที่ผมได้แสดงพฤติกรรมที่น่าอับอายอย่างนั้นไปน่ะสิครับ

Interviewer : คุณเข้มงวดกับการลำดับความสัมพันธ์มากเลยนะ (หัวเราะ)

Die : ผมรู้สึกเสียใจกับเรื่องนั้นมากครับ เพราะผมคิดวาการที่พวกเราจะได้เจอกันอีกมันเป็นเรื่องที่ยาก

Yutaka : มันไม่ได้เป็นอย่างนั้นหรอก ตั้งแต่นั้นมาพวกเราก็ออกไปดื่มกันบ่อยๆเมื่อ Die ว่าง แต่ว่า Dir en grey ก็ยุ่งมากๆ...

Die : นั่นไม่จริงเลย แต่มันเป็นเรื่องยากที่ตารางงานของพวกเราจะตรงกัน

Yutaka : พูดเลยว่านั่นไม่เป็นความจริง!! นั่นมัน...

Interviewer : บทสนทนานี้เหมือนกับหญิงวัยกลางคนใน Osaka คุยกันเลย (หัวเราะ)

Yutaka : ดังนั้นผมจึงไปเที่ยวที่บ้านของ Die ครับ

Interviewer : รุ่นพี่ไปบ้านรุ่นน้อง (หัวเราะ) เอาล่ะ ผมคิดว่าตอนนี้ผู้อ่านก็เข้าใจได้แล้วว่าพวกคุณสองคนสนิทกันมาก คุณ Yutaka ช่วยบอกเกี่ยวกับความประทับใจแรกของคุณที่ได้ฟังเพลง Dir en grey ,ไปดูไลฟ์ Dir en grey ฯลฯ 

Yutaka : ครั้งแรกที่ผมได้ไปดูไลฟ์พวกเขาที่ Club citta ผมคิดว่าน่าจะประมาณ 7-8 ปีที่แล้ว ผมได้ยินข่าวลือด้วยนะ แต่ผมคิดว่า "พวกเขาเป็นวงที่ใจดี"

Die : คุณหมายความว่ายังไงที่ว่า "วงที่ใจดี"? (หัวเราะ)

Yutaka : แฟนๆต่างพากันกรีดร้องเสียงดัง และถ้าให้พูดบางอย่างในฐานะนักดนตรี คอร์ดปรับให้อยู่ในระดับต่ำมาก การปรับเสียงให้ต่ำ มันน่าทึ่งมากนะ ผมคิดว่าคุณสามารถปรับมันให้ต่ำได้จริงๆเหรอ (หัวเราะ)

Die : ในปัจจุบันพวกเราเล่นคอร์ดที่ต่ำกว่าช่วงเวลานั้นมากครับ

Interviewer : แล้วคุณล่ะ Die คุณได้ฟังเพลงของ BUCK-TICK ครั้งแรกเมื่อไร?

Die : ในช่วงม.ต้น ก่อนที่ผมจะเริ่มเล่นดนตรีกับวง มันไม่ใช่ช่วงเวลาที่เหมาะสมเท่าไร แต่ครั้งแรกที่ผมได้ยินคือเมื่อผมยืม 「悪の華」(aku no hana) จากเพื่อนมาฟัง ผมคิดว่า "อืม...พวกเขาช่างมืดมน..." (หัวเราะ) 

Yutaka : ฮาๆๆๆๆ

Die : ปกซีดีก็เป็นสีดำด้วย  ดังนั้นผมเลยคิดว่าพวกเขาดูมืดมน (หัวเราะ) ในเวลานั้นผมยังเป็นแค่นักเรียนม.ต้น ที่ฟังเพลงของไอดอล มันน่ากลัวที่จะฟังนะ ผมดูเหมือนจะถูกดึงเข้าไปในโลกที่ไม่ดีด้วยสิ

Interviewer : คนๆนี้นี่ยังไงกัน คนมีรอยสักพูดอย่างนี้เหรอเนี่ย? (หัวเราะ)

Die : ยังไงก็ตาม ความประทับใจของผมที่มีกับพวกเขาก็คือความมืดมนนี่ล่ะครับ

Yutaka : กรุณาอย่าพูดคำว่ามืดมนเลย (หัวเราะ)

Die : ตั้งแต่นั้นผมก็เริ่มชอบดนตรี จากอัลบั้มแรกนั้นที่ผมได้ฟังทั้งหมดครับ

Interview: คุณได้รับการจูงใจจากเพื่อนมากเลยใช่มั้ยครับ?

Die :ใช่แล้วครับ เมื่อผมได้สังเกตจากการที่ผมได้เป็นแฟนแล้วมันเหมือนกับ กีต้าร์ริฟฟ์ BUCK-TICK ริฟฟ์! อ่า ใช่แล้ว ให้ผมได้เล่นด้วยสักหน่อยเถอะ! มันเหมือนกับว่าขณะที่ผมทำมันผมเริ่มที่จะหลงตัวเอง

Yutaka : ผมมีความสุขมากเลยนะ

Interviewer: ถึงแม้ว่าพวกคุณจะมีความแตกต่างที่ว่าคนหนึ่งเล่นกีต้าร์ และอีกคนเล่นเบส ผมรู้สึกว่าหน้าที่ภายในวงของพวกคุณก็มีความคล้ายคลึงกัน

Yutaka : ผมคิดว่าใช่ครับ

Interviewer: Die ไปปาร์ตี้หลังจากที่ BUCK-TICK ทัวร์เสร็จเมื่อวานนี้ด้วยใช่มั้ย?

Yutaka : คืนนั้นผมเงียบมาก

Die : คืนนั้นคุณกลับบ้านเร็วด้วยใช่มั้ยครับ Yutaka? (หัวเราะ)

Yutaka : เมื่อผมคิดเกี่ยวกับว่ามันครบรอบมานานกีปีแล้ว ผมก็หมดแรงไปเลย (หัวเราะ)

Interviewer : เวลานั้นที่ Atsushi เปิดสวิตท์และเป็นครั้งแรกเมื่อนานมาแล้วที่ดื่มกันตั้งแต่ 9 โมงเช้า หลังจากปาร์ตี้ระหว่าง Atsushi และ Hidehiko ชายหนุ่มผมแดงยาวที่ดื่มแอลกอฮอล์

Die: ฮาๆๆ พวกเราร้องคาราโอเกะกัน

Interviewer : คุณถูกบังคับให้ร้องเพลงเหรอ? แต่ว่าภาพของ Dir en grey เป็นแบบไม่ยอมรับสิ่งนั้นนะ แต่นั่นก็อาจจะเป็นประเภทของวงดนตรี ผมไม่แน่ใจว่า Yutaka ที่พักอยู่ก็เหมือนกับทำหน้าที่ด้วยการเป็นโฆษก

Die : เมื่อก่อนนี้พวกเราให้ความสำคัญกับภาพลักษณ์ แต่เหมือนกับว่า "พวกเราไม่สามารถปล่อยแนวคิดของวงเกี่ยวกับความหายนะออกไปได้" แต่เมื่อเวลาผ่านไป ในวงมันก็มีความชัดเจนขึ้น ผมคิดว่าแต่ละคนก็มีความโดดเด่นที่แตกต่างกันไป ขอบเขตที่ดำเนินต่อไปอย่างนั้นดูเหมือนจะมีผลกระทบกับวงเป็นอย่างมาก

Interviewer : โดยเฉพาะ Yutaka ในตอนนี้ระหว่างเล่นไลฟ์คุณทำท่าทางน่ารักอย่างเช่นการส่งจูบ ฯลฯ แต่เมื่อครั้งแรกเริ่มของ BUCK-TICK ระหว่างไลฟ์คุณจะยืนนิ่งเล่นเบสไม่แสดงความรู้สึกอะไรเลย

Yutaka: นั่นไม่เหมือนกันเหรอ? ผมเคยพูดเรื่องนี้กับ Atsushi แต่บางครั้งผมคิดว่ามันคงดีสำหรับผมที่จะหยุดนิ่งอยู่เฉยๆ และไม่แสดงท่าทางอะไร อย่างเช่นว่า ฉันเพียงแค่ทำอย่างนั้นในแบบของฉันแล้วฉันจะไม่มีความเสียใจ วิธีการที่ผมแสดงตัวตน และการเข้าไปให้ลึกกับการทำผลงานเพลง ถ้าสิ่งที่ผมทำมันเกินความสามารถทางร่างกายและจิตใจของผม แม้ว่ามันจะดีหรือถ้ามันจะล้มเหลว ผมก็คงจะเหนื่อยใช่มั้ยล่ะ? ยิ่งกว่านั้นแล้วแฟนๆจะเข้าใจวงดนตรีได้มากกว่าพวกเรา

Die : ผมเข้าใจครับ

Yutaka : ไม่สำคัญว่าคุณจะพยายามอย่างมากที่จะทำตัวให้เจ๋งยังไง คุณก็จะค้นพบมันใช่มั้ยล่ะ? (หัวเราะ) ดังนั้นผมคิดว่า มันจะไม่ดีกว่าเหรอถ้าแสดงตัวตนที่แท้จริงของตัวเองออกมาอย่างที่ผมต้องการ นั่นเพราะอะไรที่ผมค่อยๆเริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเองทีละน้อย

Interviewer: คุณทำมันด้วยวิธีง่ายๆอย่างนั้นเหรอ?

Yutaka : มันค่อนข้างจะง่าย คุณกลายเป็นว่าสามารถมองเห็นคนอื่นๆทำได้ดีกว่า ผมคิดว่าผมจำเป็นต้องทะนุถนอมมันไว้ เช่นเดียวกับเมื่อคุณเริ่มต้นบางสิ่งมันจะกลายเป็นง่ายที่จะก้าวหน้าต่อไปข้างหน้า

Die : ใช่ครับ คุณไม่สามารถจะก้าวต่อไปได้ ถ้าคุณปิดกั้นตัวคุณด้วยอิมเมจที่คุณสร้าง ส่วนหนึ่งของผมก็กลัวนิดหน่อยเช่นว่า พวกเราจะสามารถเปลี่ยนแปลงจากนี้เป็นต้นไปได้มั้ย

Interview : เหมือนกับว่า ถ้าพวกเราไม่มีทางเลือกที่จะทำสิ่งนั้นต่อไปกับรูปแบบนี้ได้?

Die : ครับ ผมคิดว่าผมจะต้องทำลายบางสิ่งไป

Interviewer : คุณคิดว่ายังไงบ้าง Yutaka จากการมองไปข้างหน้าของรุ่นพี่

Yutaka : ผมไม่ได้พูดอย่างคนที่อวดดีนะ แต่ว่า Dir en grey ก็ดูจะยุ่งกันจริงๆ ดังนั้น...ตั้งแต่ที่ดื่มกันระหว่างนั้นที่ Die จะพูดบางอย่างว่า "พวกเราจะไปทัวร์ในอเมริกาตั้งแต่วันพรุ่งนี้แล้ว" ทั้งหมดนั่นมันก็เป็นเรื่องปกตินะ

Die : ผมมักจะขึ้นเครื่องบินไปอย่างนั้นและเริ่มเดินทางไปทัวร์กับอาการเมาค้าง

Yutaka : "ผมไปอย่างนั้น" นั่นน่าชมเชยนะ ในกรณีแบบนี้ผมคงจะนั่งหรือนอนอย่างสบายๆไม่ได้หรอกเว้นแต่ว่าจะจัดของสามวันเสร็จแล้ว

Die : ก็แค่นี้ล่ะครับ เพราะว่าเวลานั้นผมเมามาก คือในหนึ่งปีพวกเรามีสองทัวร์ในอเมริกา และในยุโรป ทัวร์ที่สามในญี่ปุ่น และระหว่างที่อยู่ญี่ปุ่นนั้นพวกเราก็จะบันทึกเสียง นอกจากนั้นเมื่อพวกเราอยู่ใน Tokyo พวกเราก็อยู่ในสตูดิโอเสมอ หรือทำเพลงกัน ดังนั้นพวกเราเลยไม่มีวันหยุดจริงๆกันเลย

Yutaka : เมื่อคนอย่างนั้นมีเวลาว่างเมื่อไร คุณจะไม่พูดออกมาจริงๆว่า "ไปดื่มกันเถอะ" ใช่มั้ย? (หัวเราะ)

Die : แต่ BUCK-TICK เองก็มีช่วงเวลาอย่างนั้นด้วยใช่มั้ยครับ?

Yutaka : ใช่ ครั้งหนึ่งพวกเราถูกบอกว่า "เราต้องการให้เซ็นการ์ดเพิ่มสำรองเก็บไว้ ดังนั้นกรุณาด้วยครับ"  และพวกเราต้องส่งงานให้เขา 5,000 แผ่น

Die : เอ๊ะ!!!! นั่นมันจะต้องใช่เวลาทั้งวันเลยใช่มั้ย?

Yutaka : พวกเราขยันพอที่จะทำได้ 3,000 แผ่น หลังจากนั้นก็ตัดสินใจที่จะกลับไปพักผ่อนที่บ้านและทำมันต่อเหมือนกับการบ้าน และเมื่อพวกเราเซ็นเพิ่มให้พวกเขาเสร็จแล้ว เนื่องจากพวกเราต้องบันทึกเสียงในสตูดิโอระหว่างนั้นพวกเราก็ทำงานกันล่าช้า และในท้ายที่สุดพวกเราก็สายกันไปจนจบ (หัวเราะ)

Interviewer : ฮาๆๆ ดูเหมือนว่าสมาชิกของ BUCK TICK ดูจะใกล้ชิดกับงานปาร์ตี้นะ คุณคิดว่ายังไง Die กับความต่างระหว่าง BUCK TICK และวง Dir en grey ?

Yutaka : พวกเราออกไปได้ง่ายกว่า แล้วก็ผ่อนคลายใช่มั้ย?

Die : ไม่ๆ แต่ผมคิดว่าสมาชิกแต่ละคนก็ทำหน้าที่ของตัวเองได้เป็นอย่างดี ผมคิดว่าอย่างคุณ Yutaka เองก็ให้ความสนใจกับความต้องการของสมาชิกคนอื่นๆ มันอาจจะเขียนออกมาไม่ได้ แต่เมื่อคุณไปทัวร์กันที่ Hokkaido และเพราะว่าคุณ Hisashi ไม่ชอบเครื่องบิน คุณก็เลยขึ้นรถไฟไปพร้อมกับเขา

Interviewer : เป็นเรื่องราวที่รู้กันดี นั่นมันไม่เป็นไรใช่มั้ย (หัวเราะ)

Yutaka : เพราะว่าผมไปโดยรถไฟและผมก็เลยกลับบ้านพร้อมกับเขา (หัวเราะ)

Die : ไปเป็นเพื่อนเขากลับบ้าน ผมรู้สึกได้ว่านั่นค่อนข้างเป็นความใจดีนะ

Interviewer : นั่นเป็นความใจดีใช่มั้ย

Yutaka: (หัวเราะ)

Die : เมื่อพวกเราทำเพลงกัน พวกเราทั้งห้าจะมีวิธีการสร้างภาพของคนทั้งห้า ดังนั้นมันเลยเป็นเรื่องที่คลุมเครือ หลังจากครั้งแรกที่มีความคิดกันอย่างสะเปะสะป่ะแล้ว พวกเราก็จะค้นพบกับบางความคิดเห็นที่มีร่วมกัน

Interviewer : นั่นมันยากมากเลยนะ

Die : ครับ มันยากมาก (หัวเราะ) เพราะว่าพวกเราไม่มีการพูดคุยกัน พวกเราสงสัยกันว่าแต่ละคนคิดอะไรกันอยู่ และก็จะอ่านความคิดของกันและกัน 

Yutaka : นั่นเป็นความรู้สึกเครียดที่ทำให้คุณมีพลังที่แสดงออกมาในไลฟ์?

Interviewer : นั่นไม่ทำให้คุณเหนื่อยเลยเหรอ?

Die : เมื่อพวกเราทั้งห้าคนรวมกันแล้วความรู้สึกมันต่างกันโดยสิ้นเชิงเลยนะครับ ไม่มีความผ่อนคลาย มันเหมือนกับว่า "ฉันมาเจอกับวงในวันนี้ ดังนั้นฉันจะต้องมีสมาธิกับตัวเอง" แต่มันก็ดีไม่ใช่เหรอ?

Interviewer : ดูเหมือนว่าในวง BUCK-TICK เองก็จะมีนักแต่งเพลงสองคนและทิศทางที่จะไปซึ่งทุกคนก็เข้าใจกันได้ดี

Yutaka : ครับ ผมคิดว่าทั้ง Hisashi และ Hide ก็มีความรู้สึกไปในทางเดียวกัน พี่ชายที่เล่นกลอง ตัวผมที่เล่นเบส และ Atsushi ที่ร้องเพลง มันเป็นอย่างนั้นแน่นอน ดังนั้นมันเป็นเรื่องปกติที่พวกเขาทำ และภาพของพวกเราก็ไม่ได้แตกต่างกันมากนัก

Die : นั่นมันแตกต่างจากพวกผมเลย พวกเราทำเพลงในแนวทางที่ว่า "โยนสิ่งต่างๆไปรอบๆ เก็บส่วนที่ผิดรูปผิดร่างไว้ และคิดการจัดระบบทั้งหมดให้ดีที่สุดในตอนท้าย"

Interviewer : คุณชื่นชมวงดนตรีที่ยังดำเนินอยู่เป็นเวลานานอย่างวง BUCK-TICK ใช่มั้ย?

Die : ครับ แต่ผมคิดว่า BUCK-TICK ไม่เหมือนกับตั้งเป้าหมายไว้ว่าจะอยู่ด้วยกันไปจนถึง 25 ปี แต่เมื่อมาสังเกตเห็นมันก็ผ่านไปแล้ว 25 ปี สำหรับพวกผมตั้งไว้มากกว่า 20 ปี พวกเรายังอยากจะทำลายอุปสรรคที่อยู่ข้างหน้าพวกเราต่อไปเรื่อยๆ หรือมันอาจจะไม่มีปีที่ 17 แต่ผมก็หวังว่ามันจะมีปีที่ 20 หรือปีที่ 25 เหตุผลที่ทำให้ผมคิดแบบนี้ได้คงเพราะว่าวง BUCK-TICK พวกเขายังทำให้ผมคิดว่า พวกเรายังเป็นเด็ก และเป็นแรงจูงใจให้กับวงดนตรีครับ

Yutaka : ไม่ ไม่เลย (บิดตัวไปมา)

Interviewer : ฮาๆๆๆ ทำไมคุณถึงดีใจล่ะ

Yutaka : ไม่ใช่ครับ เพราะว่า Die มาปรากฏตัวในงานเทศกาลเพื่อพวกเรา ผมรู้สึกดีใจจริงๆครับ

Interviewer : เพราะว่าคุณเป็นพี่ใหญ่ของเขาใช่มั้ยล่ะ?

Yutaka : เพราะว่า Die เป็นคนดีจริงๆครับ

Die : คนดี !?! 



----




 ฮาๆ พี่น้องคู่นี้น่ารักจริงๆ 

- แปลผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วยนะคะ :)

Share this article :

+ comments + 3 comments

ไม่ระบุชื่อ
8 กันยายน 2556 เวลา 11:13

ถึงจะพุดว่ารุ่นพี่ รุ่นน้อง
แต่ ห่างกันเป็นรอบ จะเป็น พ่อ-ลูก กันได้แล้วนะ
เป็น เรื่องของ ดายคุงที่เพิ่งรู้เหมือนกันนะคะเนี่ยว่าเป็นเมนวง Buck-Tick ^_^

10 พฤศจิกายน 2556 เวลา 07:07

อ่านแล้วแอบดีใจนะเนี่ย ชอบทั้งสองคนมากค่ะ

ไม่ระบุชื่อ
10 มกราคม 2566 เวลา 16:09

ดูเอาเถอะ ความที่น้องต้องก้มหลังมาเพื่อให้เท่าพี่อ่ะนะ แกมันน่ารักนะเว้ย

แสดงความคิดเห็น

Popular Posts

 
Support : Creating Website | Johny Template | Mas Template
Copyright © 2011. DIR EN GREY THAILAND FAN CLUB - All Rights Reserved
Template Modify by Creating Website
Proudly powered by Blogger