音楽と人 2013年 05月
BUCK-TICK樋口豊×DIR EN
GREYのDie
เป็นที่รู้กันว่า Die ให้ความนับถือวง BUCK-TICK
มาก เขาร่วมเล่นเพลง ICONOCLASM ไปกับวง D’ERLANGER อย่างสนุกสนานบนเวที BUCK-TICK FEST 2012 PARADISE เมื่อปีที่แล้ว
และยังอยู่ในความทรงจำของพวกเราไม่จางหาย บทสนทนาระหว่าง Die และมือเบสวง BUCK- TICK Yutaka Higuchi บุคคลที่มักจะไปดื่มด้วยกันเสมอ
พวกเขาจะมาพูดเกี่ยวกับช่วงเวลาที่ใช้ร่วมกัน
และความเคารพของพวกเขาซึ่งมีให้กันและกัน
Yutaka : เมื่อไรนะที่พวกเราเจอกันครั้งแรก
Die : สถานที่ดื่มสักแห่ง
Yutaka : ใช่แล้ว เรื่องนั้นไม่ต้องสงสัยเลย (หัวเราะ)
Die : แต่ว่านั่นมันก็ 10 ปีมาแล้วนะครับ
Yutaka : เริ่มแรกเลยคือ มีคนที่ผมรู้จักใน Osaka ที่เค้ารู้จัก Dir
en grey ผมได้ยินเค้าพูดว่า
"วันก่อนสมาชิกในวงพูดเกี่ยวกับวง BUCK-TICK ด้วย"
Interviewer : ครับ
Yutaka : หลังจากนั้น เมื่อผมได้เข้าไปในบาร์ลึกๆที่ Osaka ผมก็ได้เห็นโปสเตอร์ของ BUCK-TICK บนผนัง
แล้วก็มีข้อความเขียนว่า "ครั้งต่อไป กรุณามาดื่มด้วยกัน (กับพวกเรา)"
เขียนโดย Toshiya (หัวเราะ)
Die : ฮาๆๆ อ้อมค้อมนิดหน่อยใช่มั้ยล่ะ? (หัวเราะ)
Interview : นี่เป็นช่วงเวลาของข้อความ (หัวเราะ)
Yutaka : หลังจากนั้นมาพวกเราก็มาเจอกันที่บาร์ใน Tokyo บทสนทนาก็ประมาณว่า "โอ้! คุณคือคนในรูปโปสเตอร์!" จากนั้นพวกเราก็กลายมาเป็นสนิทกัน
Die : ครับ มันก็เป็นอย่างนั้นล่ะ
Yutaka : ตอนนั้น Die เมามากเลยนะ (หัวเราะ)
Die : อืม...ถ้าพูดเกี่ยวกับตัวผม
วันนั้นผมยังจำไม่ได้เลยว่าทำไมผมเมามากขนาดนั้น ผมไปเพื่อพบกับวง BUCK-TICK ที่ผมอยากเจอมานาน ผมให้ทุกคนเป็นพยานกับภาพเหตุการณ์อันเลวร้ายนั้น
ผมคิดว่าทุกคนคงจะมีความประทับใจที่แย่มากๆเกี่ยวกับตัวผม
Yutaka : ไม่ๆ เรื่องแบบนั้นมันเกิดขึ้นได้ตลอดอยู่แล้ว
และในเวลาต่อมาที่พวกเราเจอกัน คุณก็ไม่มาดื่มต่อหน้าผมเลย (หัวเราะ)
Die : นั่นมันเพราะหลังจากที่ผมได้แสดงพฤติกรรมที่น่าอับอายอย่างนั้นไปน่ะสิครับ
Interviewer : คุณเข้มงวดกับการลำดับความสัมพันธ์มากเลยนะ (หัวเราะ)
Die : ผมรู้สึกเสียใจกับเรื่องนั้นมากครับ
เพราะผมคิดวาการที่พวกเราจะได้เจอกันอีกมันเป็นเรื่องที่ยาก
Yutaka : มันไม่ได้เป็นอย่างนั้นหรอก
ตั้งแต่นั้นมาพวกเราก็ออกไปดื่มกันบ่อยๆเมื่อ Die ว่าง แต่ว่า Dir en grey ก็ยุ่งมากๆ...
Die : นั่นไม่จริงเลย
แต่มันเป็นเรื่องยากที่ตารางงานของพวกเราจะตรงกัน
Yutaka : พูดเลยว่านั่นไม่เป็นความจริง!! นั่นมัน...
Interviewer : บทสนทนานี้เหมือนกับหญิงวัยกลางคนใน Osaka คุยกันเลย (หัวเราะ)
Yutaka : ดังนั้นผมจึงไปเที่ยวที่บ้านของ Die ครับ
Interviewer : รุ่นพี่ไปบ้านรุ่นน้อง (หัวเราะ) เอาล่ะ
ผมคิดว่าตอนนี้ผู้อ่านก็เข้าใจได้แล้วว่าพวกคุณสองคนสนิทกันมาก คุณ Yutaka ช่วยบอกเกี่ยวกับความประทับใจแรกของคุณที่ได้ฟังเพลง Dir en grey ,ไปดูไลฟ์ Dir en grey ฯลฯ
Yutaka : ครั้งแรกที่ผมได้ไปดูไลฟ์พวกเขาที่ Club citta ผมคิดว่าน่าจะประมาณ 7-8 ปีที่แล้ว ผมได้ยินข่าวลือด้วยนะ แต่ผมคิดว่า
"พวกเขาเป็นวงที่ใจดี"
Die : คุณหมายความว่ายังไงที่ว่า "วงที่ใจดี"? (หัวเราะ)
Yutaka : แฟนๆต่างพากันกรีดร้องเสียงดัง
และถ้าให้พูดบางอย่างในฐานะนักดนตรี คอร์ดปรับให้อยู่ในระดับต่ำมาก
การปรับเสียงให้ต่ำ มันน่าทึ่งมากนะ ผมคิดว่าคุณสามารถปรับมันให้ต่ำได้จริงๆเหรอ
(หัวเราะ)
Die : ในปัจจุบันพวกเราเล่นคอร์ดที่ต่ำกว่าช่วงเวลานั้นมากครับ
Interviewer : แล้วคุณล่ะ Die คุณได้ฟังเพลงของ BUCK-TICK ครั้งแรกเมื่อไร?
Die : ในช่วงม.ต้น ก่อนที่ผมจะเริ่มเล่นดนตรีกับวง
มันไม่ใช่ช่วงเวลาที่เหมาะสมเท่าไร แต่ครั้งแรกที่ผมได้ยินคือเมื่อผมยืม 「悪の華」(aku
no hana) จากเพื่อนมาฟัง ผมคิดว่า
"อืม...พวกเขาช่างมืดมน..." (หัวเราะ)
Yutaka : ฮาๆๆๆๆ
Die : ปกซีดีก็เป็นสีดำด้วย
ดังนั้นผมเลยคิดว่าพวกเขาดูมืดมน (หัวเราะ)
ในเวลานั้นผมยังเป็นแค่นักเรียนม.ต้น ที่ฟังเพลงของไอดอล มันน่ากลัวที่จะฟังนะ
ผมดูเหมือนจะถูกดึงเข้าไปในโลกที่ไม่ดีด้วยสิ
Interviewer : คนๆนี้นี่ยังไงกัน คนมีรอยสักพูดอย่างนี้เหรอเนี่ย? (หัวเราะ)
Die : ยังไงก็ตาม
ความประทับใจของผมที่มีกับพวกเขาก็คือความมืดมนนี่ล่ะครับ
Yutaka : กรุณาอย่าพูดคำว่ามืดมนเลย (หัวเราะ)
Die : ตั้งแต่นั้นผมก็เริ่มชอบดนตรี
จากอัลบั้มแรกนั้นที่ผมได้ฟังทั้งหมดครับ
Interview: คุณได้รับการจูงใจจากเพื่อนมากเลยใช่มั้ยครับ?
Die :ใช่แล้วครับ
เมื่อผมได้สังเกตจากการที่ผมได้เป็นแฟนแล้วมันเหมือนกับ กีต้าร์ริฟฟ์ BUCK-TICK ริฟฟ์! อ่า ใช่แล้ว ให้ผมได้เล่นด้วยสักหน่อยเถอะ! มันเหมือนกับว่าขณะที่ผมทำมันผมเริ่มที่จะหลงตัวเอง
Yutaka : ผมมีความสุขมากเลยนะ
Interviewer: ถึงแม้ว่าพวกคุณจะมีความแตกต่างที่ว่าคนหนึ่งเล่นกีต้าร์
และอีกคนเล่นเบส ผมรู้สึกว่าหน้าที่ภายในวงของพวกคุณก็มีความคล้ายคลึงกัน
Yutaka : ผมคิดว่าใช่ครับ
Interviewer: Die ไปปาร์ตี้หลังจากที่ BUCK-TICK ทัวร์เสร็จเมื่อวานนี้ด้วยใช่มั้ย?
Yutaka : คืนนั้นผมเงียบมาก
Die : คืนนั้นคุณกลับบ้านเร็วด้วยใช่มั้ยครับ Yutaka? (หัวเราะ)
Yutaka : เมื่อผมคิดเกี่ยวกับว่ามันครบรอบมานานกีปีแล้ว
ผมก็หมดแรงไปเลย (หัวเราะ)
Interviewer : เวลานั้นที่ Atsushi เปิดสวิตท์และเป็นครั้งแรกเมื่อนานมาแล้วที่ดื่มกันตั้งแต่
9 โมงเช้า หลังจากปาร์ตี้ระหว่าง Atsushi และ Hidehiko ชายหนุ่มผมแดงยาวที่ดื่มแอลกอฮอล์
Die: ฮาๆๆ พวกเราร้องคาราโอเกะกัน
Interviewer : คุณถูกบังคับให้ร้องเพลงเหรอ? แต่ว่าภาพของ Dir
en grey เป็นแบบไม่ยอมรับสิ่งนั้นนะ
แต่นั่นก็อาจจะเป็นประเภทของวงดนตรี ผมไม่แน่ใจว่า Yutaka ที่พักอยู่ก็เหมือนกับทำหน้าที่ด้วยการเป็นโฆษก
Die : เมื่อก่อนนี้พวกเราให้ความสำคัญกับภาพลักษณ์
แต่เหมือนกับว่า
"พวกเราไม่สามารถปล่อยแนวคิดของวงเกี่ยวกับความหายนะออกไปได้"
แต่เมื่อเวลาผ่านไป ในวงมันก็มีความชัดเจนขึ้น ผมคิดว่าแต่ละคนก็มีความโดดเด่นที่แตกต่างกันไป
ขอบเขตที่ดำเนินต่อไปอย่างนั้นดูเหมือนจะมีผลกระทบกับวงเป็นอย่างมาก
Interviewer : โดยเฉพาะ Yutaka ในตอนนี้ระหว่างเล่นไลฟ์คุณทำท่าทางน่ารักอย่างเช่นการส่งจูบ
ฯลฯ แต่เมื่อครั้งแรกเริ่มของ BUCK-TICK
ระหว่างไลฟ์คุณจะยืนนิ่งเล่นเบสไม่แสดงความรู้สึกอะไรเลย
Yutaka: นั่นไม่เหมือนกันเหรอ? ผมเคยพูดเรื่องนี้กับ Atsushi แต่บางครั้งผมคิดว่ามันคงดีสำหรับผมที่จะหยุดนิ่งอยู่เฉยๆ
และไม่แสดงท่าทางอะไร อย่างเช่นว่า ฉันเพียงแค่ทำอย่างนั้นในแบบของฉันแล้วฉันจะไม่มีความเสียใจ
วิธีการที่ผมแสดงตัวตน และการเข้าไปให้ลึกกับการทำผลงานเพลง
ถ้าสิ่งที่ผมทำมันเกินความสามารถทางร่างกายและจิตใจของผม แม้ว่ามันจะดีหรือถ้ามันจะล้มเหลว
ผมก็คงจะเหนื่อยใช่มั้ยล่ะ? ยิ่งกว่านั้นแล้วแฟนๆจะเข้าใจวงดนตรีได้มากกว่าพวกเรา
Die : ผมเข้าใจครับ
Yutaka : ไม่สำคัญว่าคุณจะพยายามอย่างมากที่จะทำตัวให้เจ๋งยังไง
คุณก็จะค้นพบมันใช่มั้ยล่ะ? (หัวเราะ) ดังนั้นผมคิดว่า
มันจะไม่ดีกว่าเหรอถ้าแสดงตัวตนที่แท้จริงของตัวเองออกมาอย่างที่ผมต้องการ
นั่นเพราะอะไรที่ผมค่อยๆเริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเองทีละน้อย
Interviewer: คุณทำมันด้วยวิธีง่ายๆอย่างนั้นเหรอ?
Yutaka : มันค่อนข้างจะง่าย
คุณกลายเป็นว่าสามารถมองเห็นคนอื่นๆทำได้ดีกว่า
ผมคิดว่าผมจำเป็นต้องทะนุถนอมมันไว้
เช่นเดียวกับเมื่อคุณเริ่มต้นบางสิ่งมันจะกลายเป็นง่ายที่จะก้าวหน้าต่อไปข้างหน้า
Die : ใช่ครับ คุณไม่สามารถจะก้าวต่อไปได้
ถ้าคุณปิดกั้นตัวคุณด้วยอิมเมจที่คุณสร้าง ส่วนหนึ่งของผมก็กลัวนิดหน่อยเช่นว่า
พวกเราจะสามารถเปลี่ยนแปลงจากนี้เป็นต้นไปได้มั้ย
Interview : เหมือนกับว่า
ถ้าพวกเราไม่มีทางเลือกที่จะทำสิ่งนั้นต่อไปกับรูปแบบนี้ได้?
Die : ครับ ผมคิดว่าผมจะต้องทำลายบางสิ่งไป
Interviewer : คุณคิดว่ายังไงบ้าง Yutaka จากการมองไปข้างหน้าของรุ่นพี่
Yutaka : ผมไม่ได้พูดอย่างคนที่อวดดีนะ แต่ว่า Dir en grey ก็ดูจะยุ่งกันจริงๆ
ดังนั้น...ตั้งแต่ที่ดื่มกันระหว่างนั้นที่ Die จะพูดบางอย่างว่า
"พวกเราจะไปทัวร์ในอเมริกาตั้งแต่วันพรุ่งนี้แล้ว"
ทั้งหมดนั่นมันก็เป็นเรื่องปกตินะ
Die : ผมมักจะขึ้นเครื่องบินไปอย่างนั้นและเริ่มเดินทางไปทัวร์กับอาการเมาค้าง
Yutaka : "ผมไปอย่างนั้น" นั่นน่าชมเชยนะ
ในกรณีแบบนี้ผมคงจะนั่งหรือนอนอย่างสบายๆไม่ได้หรอกเว้นแต่ว่าจะจัดของสามวันเสร็จแล้ว
Die : ก็แค่นี้ล่ะครับ เพราะว่าเวลานั้นผมเมามาก
คือในหนึ่งปีพวกเรามีสองทัวร์ในอเมริกา และในยุโรป ทัวร์ที่สามในญี่ปุ่น
และระหว่างที่อยู่ญี่ปุ่นนั้นพวกเราก็จะบันทึกเสียง นอกจากนั้นเมื่อพวกเราอยู่ใน
Tokyo พวกเราก็อยู่ในสตูดิโอเสมอ หรือทำเพลงกัน
ดังนั้นพวกเราเลยไม่มีวันหยุดจริงๆกันเลย
Yutaka : เมื่อคนอย่างนั้นมีเวลาว่างเมื่อไร
คุณจะไม่พูดออกมาจริงๆว่า "ไปดื่มกันเถอะ" ใช่มั้ย? (หัวเราะ)
Die : แต่ BUCK-TICK เองก็มีช่วงเวลาอย่างนั้นด้วยใช่มั้ยครับ?
Yutaka : ใช่ ครั้งหนึ่งพวกเราถูกบอกว่า
"เราต้องการให้เซ็นการ์ดเพิ่มสำรองเก็บไว้ ดังนั้นกรุณาด้วยครับ"
และพวกเราต้องส่งงานให้เขา 5,000 แผ่น
Die : เอ๊ะ!!!! นั่นมันจะต้องใช่เวลาทั้งวันเลยใช่มั้ย?
Yutaka : พวกเราขยันพอที่จะทำได้ 3,000 แผ่น
หลังจากนั้นก็ตัดสินใจที่จะกลับไปพักผ่อนที่บ้านและทำมันต่อเหมือนกับการบ้าน
และเมื่อพวกเราเซ็นเพิ่มให้พวกเขาเสร็จแล้ว
เนื่องจากพวกเราต้องบันทึกเสียงในสตูดิโอระหว่างนั้นพวกเราก็ทำงานกันล่าช้า
และในท้ายที่สุดพวกเราก็สายกันไปจนจบ (หัวเราะ)
Interviewer : ฮาๆๆ ดูเหมือนว่าสมาชิกของ BUCK TICK ดูจะใกล้ชิดกับงานปาร์ตี้นะ คุณคิดว่ายังไง Die กับความต่างระหว่าง BUCK TICK และวง Dir en grey ?
Yutaka : พวกเราออกไปได้ง่ายกว่า แล้วก็ผ่อนคลายใช่มั้ย?
Die : ไม่ๆ
แต่ผมคิดว่าสมาชิกแต่ละคนก็ทำหน้าที่ของตัวเองได้เป็นอย่างดี ผมคิดว่าอย่างคุณ Yutaka เองก็ให้ความสนใจกับความต้องการของสมาชิกคนอื่นๆ มันอาจจะเขียนออกมาไม่ได้ แต่เมื่อคุณไปทัวร์กันที่
Hokkaido และเพราะว่าคุณ Hisashi ไม่ชอบเครื่องบิน
คุณก็เลยขึ้นรถไฟไปพร้อมกับเขา
Interviewer : เป็นเรื่องราวที่รู้กันดี นั่นมันไม่เป็นไรใช่มั้ย
(หัวเราะ)
Yutaka : เพราะว่าผมไปโดยรถไฟและผมก็เลยกลับบ้านพร้อมกับเขา
(หัวเราะ)
Die : ไปเป็นเพื่อนเขากลับบ้าน
ผมรู้สึกได้ว่านั่นค่อนข้างเป็นความใจดีนะ
Interviewer : นั่นเป็นความใจดีใช่มั้ย?
Yutaka: (หัวเราะ)
Die : เมื่อพวกเราทำเพลงกัน
พวกเราทั้งห้าจะมีวิธีการสร้างภาพของคนทั้งห้า
ดังนั้นมันเลยเป็นเรื่องที่คลุมเครือ
หลังจากครั้งแรกที่มีความคิดกันอย่างสะเปะสะป่ะแล้ว พวกเราก็จะค้นพบกับบางความคิดเห็นที่มีร่วมกัน
Interviewer : นั่นมันยากมากเลยนะ
Die : ครับ มันยากมาก (หัวเราะ)
เพราะว่าพวกเราไม่มีการพูดคุยกัน พวกเราสงสัยกันว่าแต่ละคนคิดอะไรกันอยู่
และก็จะอ่านความคิดของกันและกัน
Yutaka : นั่นเป็นความรู้สึกเครียดที่ทำให้คุณมีพลังที่แสดงออกมาในไลฟ์?
Interviewer : นั่นไม่ทำให้คุณเหนื่อยเลยเหรอ?
Die : เมื่อพวกเราทั้งห้าคนรวมกันแล้วความรู้สึกมันต่างกันโดยสิ้นเชิงเลยนะครับ
ไม่มีความผ่อนคลาย มันเหมือนกับว่า "ฉันมาเจอกับวงในวันนี้
ดังนั้นฉันจะต้องมีสมาธิกับตัวเอง" แต่มันก็ดีไม่ใช่เหรอ?
Interviewer : ดูเหมือนว่าในวง BUCK-TICK เองก็จะมีนักแต่งเพลงสองคนและทิศทางที่จะไปซึ่งทุกคนก็เข้าใจกันได้ดี
Yutaka : ครับ ผมคิดว่าทั้ง Hisashi และ Hide ก็มีความรู้สึกไปในทางเดียวกัน พี่ชายที่เล่นกลอง ตัวผมที่เล่นเบส
และ Atsushi ที่ร้องเพลง มันเป็นอย่างนั้นแน่นอน
ดังนั้นมันเป็นเรื่องปกติที่พวกเขาทำ และภาพของพวกเราก็ไม่ได้แตกต่างกันมากนัก
Die : นั่นมันแตกต่างจากพวกผมเลย
พวกเราทำเพลงในแนวทางที่ว่า "โยนสิ่งต่างๆไปรอบๆ เก็บส่วนที่ผิดรูปผิดร่างไว้
และคิดการจัดระบบทั้งหมดให้ดีที่สุดในตอนท้าย"
Interviewer : คุณชื่นชมวงดนตรีที่ยังดำเนินอยู่เป็นเวลานานอย่างวง
BUCK-TICK ใช่มั้ย?
Die : ครับ แต่ผมคิดว่า BUCK-TICK ไม่เหมือนกับตั้งเป้าหมายไว้ว่าจะอยู่ด้วยกันไปจนถึง
25 ปี แต่เมื่อมาสังเกตเห็นมันก็ผ่านไปแล้ว 25 ปี สำหรับพวกผมตั้งไว้มากกว่า 20 ปี
พวกเรายังอยากจะทำลายอุปสรรคที่อยู่ข้างหน้าพวกเราต่อไปเรื่อยๆ
หรือมันอาจจะไม่มีปีที่ 17 แต่ผมก็หวังว่ามันจะมีปีที่ 20 หรือปีที่ 25 เหตุผลที่ทำให้ผมคิดแบบนี้ได้คงเพราะว่าวง BUCK-TICK พวกเขายังทำให้ผมคิดว่า พวกเรายังเป็นเด็ก
และเป็นแรงจูงใจให้กับวงดนตรีครับ
Yutaka : ไม่ ไม่เลย (บิดตัวไปมา)
Interviewer : ฮาๆๆๆ ทำไมคุณถึงดีใจล่ะ
Yutaka : ไม่ใช่ครับ เพราะว่า Die มาปรากฏตัวในงานเทศกาลเพื่อพวกเรา ผมรู้สึกดีใจจริงๆครับ
Interviewer : เพราะว่าคุณเป็นพี่ใหญ่ของเขาใช่มั้ยล่ะ?
Yutaka : เพราะว่า Die เป็นคนดีจริงๆครับ
Die : คนดี !?!
- แปลผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วยนะคะ :)
+ comments + 3 comments
ถึงจะพุดว่ารุ่นพี่ รุ่นน้อง
แต่ ห่างกันเป็นรอบ จะเป็น พ่อ-ลูก กันได้แล้วนะ
เป็น เรื่องของ ดายคุงที่เพิ่งรู้เหมือนกันนะคะเนี่ยว่าเป็นเมนวง Buck-Tick ^_^
อ่านแล้วแอบดีใจนะเนี่ย ชอบทั้งสองคนมากค่ะ
ดูเอาเถอะ ความที่น้องต้องก้มหลังมาเพื่อให้เท่าพี่อ่ะนะ แกมันน่ารักนะเว้ย
แสดงความคิดเห็น